Op vakantie met zo’n kleine is toch een ander soort ontspanning dan voorheen… De stapels modeliteratuur worden amper aangeraakt (terwijl ik die vroeger in het vliegtuig allemaal al had verslonden) en mijn boek ligt nog ongeopend in de koffer. Dus toen Jon voorstelde dat ik lekker een massage moest nemen in de Cinq Mondes Spa in Marrakech, liet ik me dat absoluut geen tweede keer zeggen. Met een grijns van oor tot oor stond ik als een übertoerist in mijn badjas en slofjes klaar om naar de spa te hollen. Eerst nog een klein hamambezoekje en toen, een heerlijke 90 minuten (!) durende massage later, liep ik volledig zen richting het zwembad, om Jon licht paniekerig aan te treffen met een huilende en hongerige Otis. ‘Net op tijd, die arme jongen begon bijna z’n eigen voet op te eten.’ Nog een paar jaar en Otis kan heerlijk spelen in de Club Med kids club, zodat papa en mama een paar pagina’s kunnen lezen of even een klein dutje kunnen doen aan het zwembad. Alhoewel ik denk dat we de kleine man na een half uur alweer willen ophalen, omdat we hem zo vreselijk missen…

Nog geen 24 uur waren we terug op Nederlandse bodem, of onze koffer stond alweer ingepakt voor ons volgende tripje. Voor JAN magazine reisden we af naar Porto voor een familyshoot met mijn lievelingsfotograaf Roger Neve. Nu stond Porto niet hoog op mijn verlanglijstje, maar na een half uur in de stad waren we al verliefd. Prachtige steile straatjes, mooie architectuur en de Douro-rivier waar je absoluut een wandeling langs wilt maken. Het weer hielp ook behoorlijk mee: strakblauw en 21 graden (wat voor de Portugezen overigens winterse temperaturen zijn…) waren de perfecte ingrediënten om onze modeserie te kunnen schieten. Nu was ik heel enthousiast en trots op de solobeelden die ik voorbij zag komen, maar de  foto’s waar Jon en Otis op staan zijn echt goud waard. Eigenlijk stal de kleine compleet de show en had ik het idee dat iedereen het liefst een soloreeks met Otis zou willen schieten. Wat hij volgens mij prima zou vinden, want op elke foto kijkt hij recht in de camera met een blik die onbetaalbaar is. A new model is born?

Ondanks ons bliksembezoekje aan Porto wil ik jullie toch een paar tips geven die wij in die korte tijd hebben ontdekt. Wat me vooral opviel, was de belachelijk goedkope prijzen (€11 voor een driegangenlunch!) en de supervriendelijke bediening overal (waar Amsterdam nog wat van kan leren…). Neem vooral een kijkje in de haven en ga eten bij een van de vistentjes, waar de verse vis voor je neus wordt bereid op de barbecue. Als je iets chiquer wilt eten is Cafeína een absolute must. Ik heb daar de allerlekkerste chocoladetaart van m’n leven gegeten. En geloof me: ik heb er al behoorlijk wat geproefd…

Wat je ook niet mag missen is een ‘pastis de nata’, hét Portugese gebakje met custard dat je bij alle bakkertjes en restaurantjes op het menu kan vinden. En om een prachtige zonsondergang mee te pakken moet je absoluut een kijkje gaan nemen bij de kapel op het strand van Miramar: alsof je op een filmset bent beland, zo onwerkelijk mooi! Deel vooral jullie Porto-tips, want we willen zo snel mogelijk terug om de rest van de stad te ontdekken.

Afgelopen zondagochtend kreeg ik een WhatsApp-berichtje van Barry: of ik een toiletselfie wilde maken tijdens #wereldtoiletdag. Nu klonk dit eerst als een grap, maar Barry is ambassadeur van stichting Simavi, die strijden voor schone en veilige toiletten wereldwijd. Iets wat wij in Nederland als vanzelfsprekend vinden, maar waar ruim 2,4 miljard mensen hier geen toegang toe hebben en wat fatale gevolgen kan hebben (zoals 280.000 diarreedoden per jaar). Dus nam ik zondagochtend plaats op ons kleurrijke toilet en slingerde ik mijn toiletselfie de wereld in om deze actie te steunen. Hopelijk heeft de stichting een mooi bedrag opgehaald om wereldwijd meer schone en veilige toiletten te kunnen creëren.