Gluren mag

Weken, wat zeg ik, maanden heb ik geworsteld met de gordijnenkwestie. Mijn Ikeaatjes was ik een beetje ontgroeid, maar wat moest ik dan? Wel vier keer ben ik met mijn smaakvolle buurvrouw Linda Ubachs naar gordijnzaken gefietst, maar het lukte me niet om te kiezen. Het ene te bont, het andere te saai, die weer te licht en dan vond ik heel veel ook nog eens duur of de aanschaf niet waard.

Ineens dacht ik aan de good old blinds. Die geven sfeer en tillen je meteen naar een zomerse plek. Maar blinds zijn wel weer massief en je kunt ze niet even weghalen. Wat dan? Wat ik dacht van Luxaflex? Die zijn er in prachtige houten varianten. Van mooi massief tot echt heel breed, in allerlei kleuren en afgezet met mooi lint. Die kun je omhoog hijsen als je je raam wilt lappen (praktisch, praktisch) of als je even wilt wuiven naar de mensen. Verder kun je ze stellen zodat je óf veel óf minder licht naar binnen krijgt, en het geeft dezelfde tropische sfeer als de blinds. Elke keer als ik mijn kamer binnenloop, krijg ik weer een blij gevoel. En ook fijn: nieuwsgierige aagjes kunnen niet ongevraagd naar binnen gluren. Tenzij ik ze omhoog hijs op feesten en partijen.