Mijn liefdesbaby

Adeline vertelde het laatst al. Er heerst iets op de redactie: koopziekte. Het woord sale doet gekke dingen met ons. En de Bijenkorf-bonnen ook. Want daar had ik er één van, en mijn probleem met cadeaubonnen is dat zodra ik er een heb, ’ie gelijk gebruikt moet worden. Dus de Bijenkorf en ik, wij hadden gelijk een date. I had my mind set on shoes, maar het probleem is: ik ben totaal niet zuinig en al helemaal niet op schoenen. Die kunnen vaak na één seizoen al de prullie in. Kleding is natuurlijk altijd goed, maar dan weet ik niet zo goed wat ik moet kopen, waardoor ik vaak kleding koop die ik een maand later beu ben. Wat ik moest doen was een keer investeren in een goede tas. Ik bedoel: als je bij Amayzine werkt, zie je de ene na de andere knapperd voorbij komen en als jij dan rondloopt met een canvas tas, pfff, dat kan natuurlijk écht niet.
Goed, een tas. Zwart moest ’ie wezen, iets met een tomboy edge en iets waardoor ik niet maanden op water en brood moest leven. Enter: de A.P.C. half-moon bag, de nieuwe liefdesbaby van mij en de Bijenkorf. Hij heeft zelfs al zijn eerste festival meegemaakt afgelopen weekend (kijk maar). En léuk dat hij het vond.
This kid is a happy one. Fijne zaterdag!