Love & Sex

Dingen die stom zijn als je een man bent

(in zijn woorden)

Soms, maar héél soms zou ik best een dagje een man kunnen zijn. Bij voorkeur als ik toilettechnisch op klappen sta op een schmutzig festival, als die onbeschufte dodo met gebalde vuist naar de vluchtstrook zwaait als in een jij-ik-daar-scenario of als die loeizware kast door een te klein trappenhuis gefrommeld moet worden. Niet dat ik watterig ben, maar wat lengte, staand-plassen-gereedschap en brute kracht zijn gewoon handig. En dan zeg ik dus nog geen woord over het bouncen van je borsten in sportstand (want dat doe ik met mate) of het onderbuikgebeuren dat iedere maand aanvoelt als een verkeerd gedraaide krakeling.

Maar mannen hebben ook klachten over het man-zijn. Jawel, Huffington Post pluste en minde wat op Reddit en je oren gaan ervan klapperen. Een waarschuwing: monsieur daar beneden komt vaak aan bod. Dan weet je dat alvast. Komen ze…

‘Niet dat ik watterig ben, maar wat lengte, staand-plassen-gereedschap en brute kracht zijn gewoon handig.’

Dat de vrouw in het leven eist dat de man het huis insectloos houdt, maar hij stiekem als de dood is voor die dikke, vette spinnenmans. Niet dat hij dat vertelt natuurlijk.
De testikels moeten af en toe weer even terug in model. Daar trekt meneer blijkbaar een dubieus gezicht bij of hij moet de boel in het openbaar letterlijk een handje helpen. Raise your hand als je dit ooit zag bij een man bij wie je gewoon niets. wil. zien.
Hij krijgt nóóit een compliment, maar dat heeft ‘ie dus gewoon wel heel hard nodig. Je weet wat je te doen staat: help die jongen van zijn onzekerheid af.
De herenmeneren balen als stekkers dat ze maar één orgasme per vrijpartij kunnen krijgen. Een deel van de ladies is überhaupt in de gloria als het er één krijgt, maar als het zo is, dan is wraak gewoon wat zoetig.
Een man blijft niet thuis, punt. De populatie thuisblijfvaders is nauwelijks geëvolueerd en wordt alweer met uitsterven bedreigd. En ook al willen ze het, dan nóg blijft het voor hem een ding om toe te geven. Stiekem vindt hij dit dus enorm ellendig.
We houden het even binnen de kantoormuren. De man werkt en dat doet hij fulltime, ook als hij dat eigenlijk niet wil. Maar eerlijk: hoeveel parttime mannelijke exemplaren ken jij? Ik zie hier een goed punt.
Oké, terug naar het kleine verdriet. Hij moet dus met zijn spiermassa altijd ie-de-re pot met deksel te lijf gaan. Geen meelij hier. Ik moet namelijk standaard de sleutel aan die helse sleutelhangerrondjes punniken.
Het dragen van broeken. Ja, die vond ik ook wat overdreven, maar het schijnt dus zo te zijn dat het klokkenspel gemaakt is om te ademen. Oké oké, ik hoor hem luiden, maar ik ben de klepel even kwijt.
Het monsieurtje springt trouwens ook in de houding om niets. En irritant dat ze dit vinden! Kijk, hoef je volgende keer geen scène te schoppen als je denkt dat hij in opperste staat van paraatheid is zonder jou als object of desire.
De man betaalt de date. Ha, eindelijk eerlijk. Dat vinden ze gewoon stom.
En het klapstuk. Hoe hard hij ook schudt, wiebelt of wiggelt na een toiletbezoek, de laatste druppel gaat gewoon terug in de broek. Aiaiai, je moet nu ook weer niet álles willen weten.