Dotan over #insidemybones

Zag jij ook die ongefilterde foto’s op Instagram opduiken het weekend? Dan was de kans behoorlijk groot dat de hashtag #insidemybones plus een eerlijk verhaal de ondertiteling was. Zanger Dotan deed een oproep aan iedereen om een eerlijk en echt verhaal op social media te delen, óók aan onze editors.

Waarom de hashtag #insidemybones?

“Om meerdere redenen. Ik stoorde mezelf steeds meer aan het feit dat de weergave op social media niet altijd even eerlijk is. Het is zorgwekkend hoe succesvol en gefilterd alles lijkt. Ik zoek echte verhalen en dan niet alleen in foto’s, maar ook in emoties. Ik heb mijn verhaal gedeeld, omdat ik zelf wat persoonlijker wilde worden. Zelf gooi ik er normaal ook een filtertje over, want je denkt al snel: wie zit er te wachten op dat verhaal? Maar daarom zie je dus alleen succes.”
Jij zegt dat je je achter zwart-wit verbergt, waarom doe je dat? 

“Omdat ik het mooi vind, maar het werkt ook oneffenheden in foto’s weg. Dat zie ik niet alleen bij mijzelf, maar ik merk dat iedereen een soort eigen filter heeft. Op mijn eigen feed deelde ik alleen de mooie dingen. En dan hoorde ik mensen zeggen: ‘Alles wat je aanraakt verandert in goud’ of: ‘Alles gaat goed en je bent alleen maar op reis’. Maar er zijn momenten die niemand ziet, dat je je niet zo voelt en die deel je niet. Ik zou willen dat we allemaal iets eerlijker zouden zijn. Dan inspireer je elkaar veel meer en het maakt minder onzeker.”

Is het voor bekende mensen moeilijker om dit te doen? 

“Jazeker. Als je iets deelt, dan kan het door de pers overgenomen worden. Een verhaal wordt groter of raakt uit z’n verband. Zo zie je alleen maar een quote op een site, maar dat is niet de strekking van je verhaal. Het bereik is groter, waardoor je ook een grotere druk voelt. Voor veel bekende mensen is het ook gewoon werk. Je bent de illusie en het idool, mensen kijken naar je op en denken dat je het voor elkaar hebt. Maar dan is het juist goed om het menselijke te laten zien. Het mag eerlijker, ongefilterd. Roep mensen op om het ook te doen. Bij deze jullie editors ook, want volgens mij kijken ook veel mensen op naar hen. Wat ik snap, maar daarom is het juist mooi om te delen.”

Wat hoop je te bereiken met #insidemybones? 

“Ik ben geen messias en ik verwacht niet dat de wereld verandert. Maar als één procent van de mensen het ziet, ernaar kijkt en denkt: wow, ik voel me minder alleen als ik dit lees… Als ik dat kan veroorzaken, dan ben ik dankbaar en trots. Je zit vaak met iets, denkt dat je de enige bent die zo kijkt, maar ziet nu ineens dat iemand met een miljoen volgers het ook voelt.”

“Je bent de illusie en het idool, mensen kijken naar je op en denken dat je het voor elkaar hebt”

Is er een verhaal waar je van onder de indruk was?

“Ik vond het verhaal van Isa Hoes heel indrukwekkend. Los van het feit dat je weet wat ze heeft meegemaakt. Ik groeide met haar op de televisie op, in mijn ogen was ze een perfecte vrouw. Supergoed in haar werk, mooi. En dan lees je dat ze zo gepest is, dat had ik nooit gedacht. De reacties vond ik ontroerend en daar gaat het ook om. Als je de bubbel even doorprikt, dan zie je de andere lagen binnenin. Typhoon was heel bijzonder, ook omdat ik denk dat hij op een enorm voetstuk staat. Terecht hoor, want hij is waanzinnig. Maar het was herkenbaar, dat je altijd meer wil bereiken en jezelf nooit goed genoeg vindt. Het perfectionisme. Ik zie ook de verhalen van mensen die niet bekend zijn. Een meisje deelde iets wat niemand wist, dat ze een voorstadium van kanker had gehad. Haar feed stond vol met prachtige foto’s en ineens kwamen haar vrienden en vriendinnen daar op Instagram achter. Allemaal omdat je picture perfect in stand wil houden.”

Wat vind je daarvan?

“Ik snap het wel, je presenteert de beste versie van jezelf. Iets wat mooi is, er goed uitziet. Instagram is voyeurisme en exhibitionisme, de wereld mooier maken. Ik ben helemaal niet anti mooie dingen uit je leven delen, maar als je dat alleen maar doet, dan kan het mensen onzeker en ongelukkig maken. Degene die plaatst én de persoon die het ziet. Soms houd je je volgers en jezelf voor de gek. Of je zit achter je bureau bij je kantoorbaan en ziet iemand met zes kinderen en een perfect lichaam die de hele wereld over reist. Dan vraag je je ook af wat je daar eigenlijk aan het doen bent. Het maakt onzeker.”

 
Het lijkt toch alsof iedereen zich vooraf een soort van verontschuldigt voor ze #insidemybones plaatsen, hoe vind jij dat? 

“Mensen vinden het eng om te doen, dat hoor ik het meest. Ik durf het eigenlijk niet, maar ik wil wel een bericht delen. Ze zijn in de veronderstelling dat het mooi moet zijn, dus beginnen ze met ‘sorry’. Maar het zorgt er wél voor dat het taboe wordt doorbroken, dat je kunt delen wat je wilt delen. Een succesverhaal, maar ook de andere kant. Het laat het juist wel mooi zien, dat je je eerst verontschuldigt voor je wat zwaarder en inhoudelijker wordt.”

Denk je dat mensen te streng voor zichzelf zijn?

“Ja en nee. Je bent bezig met het perfecte plaatje, maar je mag juist ook wel strenger zijn door eerlijk in de spiegel te kijken, snap je wat ik bedoel? Strenger voor jezelf zijn, zodat je eerlijker bent.”

En om je het goede voorbeeld te geven plaatste onze May een mooi kiekje van haar meisjes met de hashtag #insidemybones. Jij ook?