Omdat je trots moet zijn op wie je bent

En dat is nou precies de boodschap van de nieuwe ‘My Beauty My Say’-campagne van Dove. Zij moedigen vrouwen aan om de beste versie van zichzelf te zijn en daar trots op te zijn. En voor die campagne stelden zij mij onderstaande vragen.

Kiki, je reist van Milaan naar Parijs en zit eerste rij bij Amsterdam Fashion Week. Elke week ben je op feestjes waar louter sla en champagne wordt geserveerd en het lijkt wel of er in de modewereld een weegschaal staat bij sollicitatiegesprekken. Uiterlijk is belangrijk dus slank zijn ook. Hoe denk jij daarover?

“Iedere, íedere vrouw heeft haar onzekerheden. Ik ook. Maar word je er nou veel beter van om iedere dag negatief over jezelf te denken? Dat heb ik best een tijd gedaan. Ik ben misschien iets voller en ronder dan de mensen in de modewereld en heb vaker dan één keer gedacht: nu ga ik echt zeven kilo afvallen. Het is me ook wel eens gelukt, maar uiteindelijk ben ik gewoon een Bourgondiër en wil ik gewoon af en toe die red velvet taart eten en kaasfonduen. En dat moet ook kunnen, vind ik.”

Waarom ben je nu gestopt met lijnen?

“Weet je? Ik ben gewoon het meisje met de taxi. Op mijn hakken. En ik werk net nog even die laatste macarons naar binnen. Maar vorig jaar was ik er ineens klaar mee. Dit is wie ik ben en ik heb nou eenmaal een bepaalde bouw. Toen ik ging schrijven over hoe irritant het is dat je bovenbenen tegen elkaar schuren als het warm weer is en je een rokje draagt, werden mijn stukken op Amayzine alleen maar beter gelezen. Vrouwen herkenden zich hierin en vonden mij alleen maar leuker omdat ik eerlijk was over die macarons .”

Was er een moment waarop je dacht: de groeten, dit is wie ik ben, al zit ik in een size zero-wereld?

“Echt een moment kan ik niet noemen. Ik denk dat het een periode was waarin ik niet meer keek naar wat er allemaal beter kon in mijn leven,  maar vooral zag wat er wél goed was. Ik heb een superleuke job, ik ga samenwonen met mijn vriend, ik heb een slanke taille en een mooie huid. Op een gegeven moment schreef ik een stukje over de voordelen van geen fitgirl zijn en dat ik er nooit een ga worden. Daar kreeg ik veel goede reacties op van lezeressen. Dat ik iets voller ben dan de meeste vrouwen op moderedacties maakt me uniek.”

Is dat altijd zo geweest?

“Nee, vroeger niet. In mijn pubertijd was ik best onzeker. Iedereen natuurlijk, maar ik heb met gym wel eens een opmerking gekregen van een jongen die dan riep: ‘Daar heb je Kiki met haar dikke bovenbenen.’ En dat vond ik natuurlijk echt niet leuk. Nu denk ik: ach, ik ben blij met mijn lijf. Dus ja, het is wel eens anders geweest. Maar ik merk wel nu ik ouder word, dat ik lekkerder in mijn vel zit en zekerder van mezelf word.”

Toch beweeg je je in een wereld waar mensen je beoordelen op je uiterlijk.

“Ja, klopt. En ik wil er ook leuk uitzien. Ik houd van kleding, houd van mooie hakken en ik check regelmatig met een spiegeltje of mijn pony nog goed zit. Maar qua figuur heb ik wel besloten te omarmen wie ik ben. Ik ben gestopt met mezelf te vergelijken met anderen en sindsdien voel ik me zekerder dan ooit.”