Het geheim om beter te slapen
Als ik een grote gaap de redactie over gooi, is het negen van de tien keer een eigen-schuld-dikke-bult-situatie. Te laat naar bed, een teveel aan wijn, dat soort ongein. Ik ben een begenadigd slaper. Eigenlijk kan ik ook wel zeggen dat ik er bijzonder goed in ben. Slapeloze nachten zijn schaars in mijn leven. Maar vannacht was het raak. Flink raak. Slapeloos raak. Raak dus, en ik was bijna niet de aanstichter.
Mijn vriend was uit logeren (voor zijn werk hoor, geen zorgen) en ik zag mijn kans schoon om eens een vroegertje te doen. Dat werd toch nog half twaalf, maar ik was niet ontevreden met mijn bedtijd. Normaal pak ik een boek, ‘De edele kunst van not giving a fuck’ ligt op het nachtkastje, en laat ik dat na twee bladzijden boven op mijn gezicht vallen. Daar schrik je je de eerste keer het leplazarus van, maar nu doe ik gewoon alsof ik niet meer schrik en wentel ik me snel in slaapstand. Alleen pakte ik gisteren het kleine kastje om nog wat liefs tegen de vriend te zeggen. Binnen een mum swipete ik me een nieuwsapp in, om daarna nog even te polsen of de Bijenkorf al een extra afprijsronde had uitgerold (zo noemen ze dat in de sales) en dan kon ik best nog even een Insta-Face-Amayze-ronde doen.
Een uur later lag ik naar het plafond te knipperen. Wakker, klaarwakker. Weer een uur later lag ik nog steeds in dezelfde situatie. Ik had me al op diverse kantjes gelaveerd, van de buik naar de linkerzij en weer op de rug, maar ik was niet in slapende staat te krijgen. Rond half drie gaven mijn lichaam en bovenkamer er de brui aan en raakte ik onder zeil. De wekker voelde alsof de complete fanfare mijn slaapkamer in was gewalst. Ik gromde, trok mijn bovenlip op, ja, het deed wat dierlijk aan, maar ik wilde gewoon nog tien uur slapen. Mi-ni-maal.
Nu kreeg ik vanmorgen van onze Annabelle, die met de slaapwetenschappers van Simba op stap was, dus op mijn kop. Zij heeft door hen het licht gezien, of juist niet. Het witte, blauwe of groene licht in je scherm zorgt voor een melatoninedip. En melatonine heb je juist heel hard nodig om te kunnen slapen. Nu dacht ik dat het stopte bij mijn lappie, telefoon en tv, maar mijn milieuvriendelijke poging verstoort mijn nachtrust net zo goed. De LED-lamp, men-oh-men, wat een gedoe.
Ik schrijf dit natuurlijk niet als er geen oplossing is voor het probleem. Zou lullig zijn. Het is amberkleurig licht. Dit type zorgt ervoor dat het hormoon melatonine toeneemt en daar ga je bijzonder goed van slapen. Zo’n uur meer per nacht. Hoe je dat amberkleurige licht tevoorschijn tovert? Allereerst zit er een knop op je telefoon die het scherm in nachtmodus zet. Voelt allemaal een stuk rustiger aan de kijkers aan. Ook zijn er naast je LED-vrienden lampen die blauw licht reduceren. Daar word je alvast klaargestoomd voor je bedsessie. En tot slot: poets je tanden niet in het felle licht van de badkamer maar lekker bij een haardvuur of in bad met een kaarsje. Ga je vanaf nu enorme nachten maken. Ik weet niet wat jij doet, maar ik ga vanavond ALLES in de praktijk brengen.
