Het grote probleem als je blond bent…

Laat ik beginnen met een onthullende bekentenis: ik ben eigenlijk niet echt blond. Ja, I know; dit gaat diep. En ver. Ik heb er zelf jaren over gedaan om aan het idee te wennen. En dan nog kan ik weleens midden in de nacht wakker worden en denken: wat was er ook alweer? Of ik heb nachtmerries over Donatella.

Ooit was ik Scandinavisch blond, maar toen was ik vijf ofzo. Daarna is mijn haar steeds donkerder geworden. Rond mijn dertigste verfde mijn kapper er voor de grap eens wat highlights in en iedereen weet: als je daarmee begint, is er geen weg meer terug. Vanaf dat moment viel ik in de categorie nepblond. En dat viel me niet altijd mee. Eén keer vroeg ik de kapper mijn haar in mijn eigen kleur te verven en dat was eens, maar nooit meer. Ik veranderde namelijk in een soort kantoormuisje. En dan niet eens van het soort dat zich ontpopt tot een femme fatale by night, maar echt heel heel saai. Sinds die traumatische ervaring die drie dagen duurde, ben ik blond forevah, en zal ik niet stoppen met verven tot ik tachtig ben. Geen idee hoe mijn eigen haarkleur zich intussen heeft ontwikkeld, maar ik geloof dat het nu tussen onbestemd bruin en grauwig donkerblond in zit met hier en daar een grijze (de horror) haar ertussen.

Dit schijnt gelukkig een heel normaal verschijnsel te zijn. Slechts vijf procent van de wereldpopulatie is blond en daarvan is er een nog kleiner percentage dat blond blíjft. Waarom je in de loop der jaren steeds donkerder wordt, heeft te maken met pigment producerende genen die steeds actiever worden. En veel pigment zorgt dus voor donker haar.

“Zo’n fles met olijk kijkende zestigers komt bij mij de badkamer niet in.”

Maar als je dacht dat dit al een first world probleem was, moet je dit even horen: dat geblondeerde haar wordt dus de hele tijd geel. Ja, al drie weken na een verfbeurt heeft mijn haar de kleur van een Playmobil-poppetje en ik hoef jullie niet te vertellen dat dat not a pretty sight is. Een oplossing hiervoor schijnt je haar wassen met zilvershampoo te zijn. Maar je denkt toch zeker niet dat ik dat geestelijk aankan? Ik bedoel maar: zilvershampoo is shampoo voor grijs haar! Zo’n fles met olijk kijkende zestigers komt bij mij de badkamer niet in.

Gelukkig zijn er Australiërs die dit probleem gewoon snappen en een heerlijke shampoo hebben ontwikkeld voor geelhoofdjes zoals ik. Keep my Colour Blonde Shampoo van Eleven Australia is dat. Deze diervriendelijke shampoo heeft een blauwe basis waardoor je blorange hoofdje weer de felbegeerde ‘koele tinten van de typische Aussie blondine’ krijgt.

Het is even schrikken: de shampoo is knallieblauw. Maar wat ben ik blij met mijn nieuwe smurfenvriend!