Kan iedereen stoppen met het delen van zijn seks-rate?

Ik had nooit gedacht dat ik de ‘in mijn tijd…’-term zou bezigen, maar nu doe ik het toch. Want ‘in mijn tijd’ hadden we seks (ja heus, bestond toen ook al) maar daar gaven we hooguit subtiele hints over aan derden. Ja, met vriendinnen werden de woeste nachten breed uitgemeten en werd elk detail uitvergroot en elk probleem geanalyseerd, tot aan standjes aan toe. Maar verder, als iemand vroeg hoe je seksleven eruit zag, liet je hooguit een veelbetekenende “ik heb niets te klagen” vallen. Of je jukbeenderen kleurden een paar tintjes roder, maar verder hield je dat lekker voor jezelf.

Tegenwoordig lijkt het motto niet alleen ‘kun je nog neuken, neuk dan mee’ en ‘kun je vertellen over hoe vaak je en waar je seks hebt, vertel dan vooral mee’.

Neem bijvoorbeeld Katja Schuurman in JAN. Prachtige shoot, mooi interview. Eerlijk ook. Over drugs (eindelijk eens een vip die gewoon wel zegt af en toe een en ander te ‘consumeren’), maar dan komt het hoofdstuk intimiteit aan de orde. Dat ze na tweeënhalf jaar nog elke dag seks hebben. Vind ik helemaal niet bijzonder. Al helemaal niet als je Katja Schuurman bent. Sterker, ze zou van haar voetstuk storten als ze zou zeggen dat ze meestal in joggingpak met een beker warme chocolademelk samen met Freek naar een Netflix-serie zou kijken. Katja zegt in JAN dat het na de seks altijd lijkt alsof het licht een beetje is aangegaan. Kan ik me ook iets bij voorstellen. Sterker, ik stel me zo voor dat Freek en Katja vonken en vozen tot het ochtendgloren en het licht ook daadwerkelijk aan is gegaan.

Ook Freek, die vandaag in de verse Vogue Living verschijnt, zegt dat seks datgene is dat hen bindt. Snap ik. Je hebt het lekkerste en leukste wijf van het land, alle mannen kijken je met een sliert kwijl uit hun linkermondhoek na. Hij wel, is het enige dat ze kunnen denken. Leef je uit, geniet ervan en heb het vooral goed samen.

Gisteravond belandde ik zappend in de wondere wereld van Barbie. Ex Michael kwam langs. Of ze nog single was. “Ja hoor, maar ik neuk wel,” riep ze hem vanuit de keuken toe terwijl ze een bammetje smeerde voor zoonlief die bij vader op schoot zat. Wokeee. Later zagen we Michael meubels uitzoeken. Waar een bank aan moest voldoen was de vraag. “Hij moet lekker zittuh, en ik moet er goed op kunnen neukuh.”

Toen hij een zwart exemplaar (bank dus) koos, wilde ik hem vanaf mijn bank bijna een advies toetwitteren. Dat hij dat dan dus beter niet kon doen. In verband met ‘neukuh’. Dat roomwit vlektechnisch dan veiliger is.

Moraal van May: ik vind het allemaal hartstikke leuk dat jullie rampetampen als een stel op hol geslagen konijnen. De natuur heeft het zo bedacht, het is gratis en gezond. Ik gun Freek Katja en ik gun Michael en Barbie al hun escapades (al dan niet op de bank), maar als het voor jullie de normaalste zaak van de wereld is, dan hoef je het wat mij betreft niet ongevraagd om mijn oren te slingeren. Ik ken mensen die meerdere keren per dag poepen. Of meerdere keren per dag een boterham eten. Of stofzuigen. Houden ze ook lekker voor zichzelf. We weten het nu, we vinden het fijn en nu is het genoeg. Al is het maar om anderen niet nog jaloerser op jullie te maken (Ja Freek, ik heb het tegen jou) dan ze al zijn. Zeg gewoon dat je met Katja zo heerlijk kunt patiencen en dat samen onkruid wieden in de achtertuin je favoriete bezigheid is. Voelen wij ons niet gefrustreerd (moeten we dat ook nog doen? Weten jullie wel hoe DRUK we zijn?) en zijn de mannen niet jaloers. En Michael en Barbie, tja, wat zal ik eens zeggen. Iets met een witte bank en het n-woord in ieder geval niet bezigen waar je kinderen bij zijn. Dank u.