Kunnen we het toch nog even hebben over Hema?

In de categorie je-had-hem-nog-van-me-tegoed: de genderkwestie van Hema. Onze familieapp zoemde er ineens op los. Wat ik van Hema vond, die de kinderkleding genderneutraal maakte, wilde mijn kleine broertje weten (of nou ja, klein, hij torent tegenwoordig boven me uit). Mijn eerste hersengolf gaf een: nou jaaaa. De tweede ook trouwens, maar toen kwam er een verhandeling van de oudere en soms ook wijze broer binnen dat ‘ie dit een goede zaak vond. Huh? Oké. Misschien heeft hij wel gelijk of niet natuurlijk, maar het was de aanstichter van een discussie die nu nog steeds bij de lunch aangezwengeld wordt. Ik plempte het onderwerp ergens tussen de saladeschaal en crackers door en voer dat het was, iedereen vond er íets van.

Voor als je het gemist hebt, ik leg je even uit wat er gaande is. Hema kreeg een brief van Julia van twaalf. Bij Julia moet je denken aan het stoerste meisje van de klas, die niets moet hebben van poezelige strikjes en pailletten op het shirt. Haar vraag was of Hema ervoor kon zorgen dat er ook een minder roze variant van het ondergoed in het schap kwam te liggen. Snappen we, het kan ook een teveel aan bloem en kant zijn. Ze plaatste het bericht ook op Facebook en sleepte binnen no-time duizenden likes binnen. Nederland was het met haar eens. Maar in plaats van de designer een frutselloze lijn te laten maken, ging Hema met de schaar aan de slag. Om alle kleding te ontdoen van het jongens- of meisjeslabel. Het moet ineens allemaal zo genderneutraal mogelijk, dus in plaats van een meisjesjurk krijgen we binnenkort de kinderjurk. Kijk, dat vind ik nogal in uitersten denken. Doen politieke partijen ook, maar die moeten uiteindelijk toch alles verzachten in een coalitie. Beetje van jou, beetje van mij erbij. Alleen laat Hema dat hier achterwege.

Hoeveel genderneutrale kinderen en mensen zijn er in Nederland? Want de situaties waar een jongen een meisje wil zijn of een meisje een jongen, transgender dus, zijn geen onderdeel van dit vraagstuk. Denk ik. 4 procent van de Nederlandse vrouwen en 5,7 procent van de Nederlandse mannen voelt zich genderdivers of neutraal, volgens het Sociaal Cultureel Planbureau. Kijk, dat je zorgt voor verandering in toiletten snap ik. De aanspreekvorm op stations ook. Maar kinderkleding van Hema? Ik weet het niet. Het lichaam van een jongen verschilt anatomisch nou eenmaal van dat van een meisje. De één heeft in bepaalde regionen meer ruimte nodig dan de ander, pasvormtechnisch gezien. En alles wat in het midden valt, was tot voor kort uniseks. Toch?

Maar ondertussen vindt ie-de-reen iets van de publiekslieveling, want dat is er dus ook een beetje aan de hand. Is dat de intentie van Hema? Het is natuurlijk geen publiek geheim dat de zaken niet altijd even soepel verlopen. Het schurkt tegen marketingstunt van de eeuw. De een vindt het absurd, de ander ziet een reclamesucces, de derde heft een vuist op voor een genderneutrale wereld. En ik? Ik vind het lastig. Niet het genderneutrale of genderfluïde of transgender, dat juich ik toe. Maar deze move snap ik nog steeds niet helemaal, Hema.