Lachen maakt slim

(of slimmerds lachen)

Mijn lief maakt in vers gezelschap vaak grappen. Hij klapt niet a la Jochem Myjer meteen een heel repertoire over ze heen, dan zou ik toch eens met Carré om de tafel moeten, maar dropt gedoseerd een flauwe, schuine of grove grap. Ik zeg dan nog weleens voor de zachte hand ‘nou, nou, haha’, maar eigenlijk zijn dat de momenten waarop ik lees. Ik hou namelijk van mensen die kunnen lachen om grove, flauwe en schuine grappen en ik hou nog een beetje meer van mensen die ze ook over zichzelf maken. 

Mart Visser noemt May soms een valse nicht, als ze een klein, vals grapje maakt. En je moet weten dat jouw lievelingshoofdredacteur (en de mijne) hier een knap handje van heeft. Zó heel subtiel tussendoor, je moet soms even over haar bureau heen buigen om het mee te pakken, op fluweelzachte toon fluistert ze een snoeiharde grap. Ze schatert juist weer hardop als een man met vlijmscherpe pen de vrouw die zichzelf te serieus neemt neersabelt. Zelfspot, eigenwijze humor en, vooruit, wat leedvermaak her en der. Zelf bezig ik een scala aan flauwe spreuken, die werken buitengewoon efficiënt in mijn mannelijke vriendengroep. Hard, meedogenloos en vers van de galg. Ja, ook de sinistere en wat zwartgallige tak wordt niet geschuwd. Je moet jezelf niet te serieus nemen en je medemens ook niet. Vind ik.

De Medizinische Universtität Wien in Oostenrijk kan zich vinden in de tactiek van mijn lief (of hij in die van hen, wat je wil). Want wat blijkt uit een onderzoek? De mens die lacht om zwarte humor heeft een hoog IQ, een dito opleiding en scoort laag op agressiviteit of het welbekende humeurtje in de ochtend. Mensen die geen grijns op het gezicht toverden bij een grap over de dood of ziekte leden vaker aan een slecht humeur en hadden een lagere intelligentie.

Moraal van het verhaal? Tap gewoon de eerste vijf minuten van een kennismaking snoeiharde grappen, dan weet je meteen of je een leukerd in de pocket hebt. En niet bij een sollicitatie natuurlijk (doe dit dan maar), ik heb gewoon bijster veel geluk gehad met Mays humor. 

Bron: Quest Psychologie