Beauty

Lil kickt af van haar nepwimpers

En dit is wat ze de afgelopen 48 uur dacht

Dit weekend werd ik voor de zoveelste keer wakker met m’n wimpers in de knoop. Ik plukte er al gapend wat aan. Ik weet dat het met plukken erger wordt, maar ik ging door, as usual, met als gevolg een gatenkaasoog waar je u tegen zegt. Ik checkte m’n agenda, en ik zag dat ik volgende week vrijdag pas een afspraak met mijn wimperkoningin heb. Volgende. week. vrijdag. Als in: over 11 dagen. Twee weken, mijn god. Ik ben vorige week dus gewoon nog geweest en nu loop ik alweer rond als een kale mol. Story of my life.

Ik zucht. Met vanavond een verjaardag en maandag een belangrijke workdate op de planning is het als vanouds wimpercrisis. Ik app m’n wimperkoningin, maar eigenlijk durf ik het niet eens te vragen, want vol zit ze altijd en op de een of andere manier ben ik alleen in mijn gatenkaasoogsyndroom. En jawel, ze heeft toch nog een gaatje in de middag waarop ik natuurlijk weer werk. De komende week is het de eyeliner die mijn leven zal moeten beteren. Waarom? Ik voel me ‘niet af’ zonder wimpers, niet mezelf en allesbehalve op m’n best. En die stomme onzekerheid moet nu eens klaar zijn.

Lieve vriendinnen, het zat er al een tijdje aan te komen, maar ik ben het zat. Na vijf jaar (ja, serieus vijf jaar) koop ik remover en zeg ik doei tegen mijn nepwimpers. Klinkt heel dramatisch en dat is het ook. Wat ik de afgelopen 48 uur dacht? Nou, dit dus.

‘F*, ik lijk echt op een kale molrat. Mijn mascaraborstel is nog breder dan mijn wimperstekel-haar.’

Het is als of ik het uitmaak met mijn lief, hoe moet ik mijn redder in nood vertellen dat ik haar opeens niet meer nodig heb?
Volgens mij ben ik vriendinnen met mijn wimperkoningin; ongevraagd vertelde ik haar mijn levensverhaal in haar behandelstoel.
Misschien ga ik haar wel missen… Ik denk het wel. Misschien toch die afspraak van volgende week vrijdag laten staan? Ik bedoel: het was zoveel meer dan alleen mooie wimpers krijgen… Therapie, dat is wat het is. En daar kun je helemaal niet zomaar mee stoppen.
Serieus, therapie? Doe normaal. Dit zijn smoesjes. En daar is het nu echt even klaar mee.
Waar koop ik wimperextensionremover?
F* it, ik frummel ze er gewoon zelf af. Eindelijk mag ik ongestraft plukken.
Holy s*, ik heb zojuist mijn laatste eigen wimperstekels eruit getrokken. Nu ben ik officieel kaal. Kan niet anders.
Het maakt dus niks meer uit. Tanden op elkaar en de laatste wimpers zijn er binnen no-time uitgemoffeld.
Ik lijk op een kale molrat. En ja, die bestaan echt.
Eens kijken hoe het er met een dot mascara uitziet.
F*, ik lijk echt op een kale molrat. Mijn mascaraborstel is nog breder dan mijn wimperstekel-haar.
Ik bel nu mijn wimperkoningin, op hoop van zegen dat mijn afspraak nog niet is ingepikt.
Nee, ik bel niet. Ik bel niet.
Wimperserum is wat ik nodig heb. Zien m’n wimpers er binnen no-time uit als echt lang, maar dan nep. Uuuuh.
Oké, wimperserum is best duur. Maar ik bestel het, meteen.
3-5 werkdagen? Dit kan niet waar zijn. Die tijd heb ik niet, mijn wimpers moeten er maandag weer prima bij knipperen.
Ik rijd nu naar de winkel. Revitalash, ik kom eraan. Ik wil je in de pocket.
Als ik het nu ’s ochtends én ’s avonds aanbreng? Gaat het vast sneller dan één keer per dag volgens de gebruiksaanwijzing. Ik doe dit echt.
Oké, life goes on. Editie NL belt. Of ik opensta voor een interview morgen. Dit kan niet waar zijn. IK HEB GEEN WIMPERS. Ik lijk op een kale… Ach, laat ook maar. First world problems #not. Ik zeg ja tegen het interview. Aansteller dat ik ben.
Ik hang op. En vanaf dat moment gaat het mis. Hoe krijg ik binnen 24 uur mijn wimpers terug?
Serieus, niemand neemt nieuwe klanten aan of heeft tijd voor een spoedje. Dit is geen grap, ik heb wel 20 verschillende salons gebeld. Wimpersalons zijn dus dicht op Koningsdag. Be-la-che-lijk.
Mascara accentueert mijn stekels, dus er zit maar één ding op: ik ga nú naar de winkel en koop extensions, het kan niet anders, jongens.
Is dit een grap? Komt het meisje aan wie ik gisteren mijn wimperafkickverhaal behoorlijk stoer vertelde en mij het beste wimperserum op aard heeft weten aan te smeren mijn kant op? Mijn kant op, als in: ze komt me helpen met het uitzoeken van geschikte NEPwimpers. For real?
Volgens mij heb ik nog nooit zo vaak tegen mezelf gepraat.
En daar was ’ie. Mijn nieuwe redder in nood. Een afspraak morgenmiddag om twee uur. Een vers pakketje wimpers ligt binnen handbereik. Ik doe een geluksdansje. En de mannen van Editie NL zijn de deur nog niet eens uit. Ja, ik had plakwimpers op. Ze begonnen al wat los te laten van het oog, maar hé… Kan mij het schelen, voor de camera zaten ze tóp.
Ik haal mijn plakwimpers eraf. Wrijf in m’n ogen en doe m’n veel te dure wimperserum op. Gewoon voor het idee.
Oh jongens, in m’n ogen wrijven is eigenlijk zo intens lekker. Ik wrijf nog eens.
Ik bel nú mijn nieuwe wimperafspraak af. Ik ben ziek, heb migraine en bel snel terug voor een nieuwe afspraak, beloof ik.

En dat terugbellen doe ik dus niet, nooit, want Lil kickt af van haar wimperextensions.

Misschien met wat ups en downs, maar wat kan mij het schelen. Ik ben een kale molrat, wrijf wat in m’n ogen en voor ik het weet heb ik wimpers waar Barbie jaloers op is. Herken jij je in de hel van de wimpercrisis? Stop samen met mij. Als ik het kan, kun jij het ook. En ik beloof je: het afkickstappenplan is onderweg, want wimperextensions zijn zooooo 2016. Behoorlijk uit de mode als je het mij vraagt dus.