Mays Modecollege

Dieuwertje Blok

raag mij wat op de lijst der verboden modemiddelen moet en ik antwoord: niets. Omdat wat bij de een vreselijk is, de ander flink flatteert. En omdat het ondenkbare zomaar ineens ‘en vogue’ kan komen. Dan kun je maar beter niets gezegd hebben. Toch zijn er wel wat zaken die ik de mensch op z’n minst genomen met klem zou willen afraden te dragen. Zoals gedessineerde driekwartjurkjes van tricotstof. Die worden sowieso gedragen met een ‘afgeknabbeld’ laarsje met een stevige hak en als het even kan gecombineerd met een wollen vestje in een van de vele kleuren uit het palet van het jurkje. Kans is groot dat een dame in deze dracht op een bebloemde fiets wegrijdt. Daarvoor heeft ze nog haar ecologische groenten in haar, eveneens vrolijk bebloemde, fietstas gestopt.

De kans dat deze look in zwang raakt lijkt me te verwaarlozen, maar toch zou ik ‘m nooit noemen als antwoord op de vraag waarmee ik dit stukje begon. En dat is Dieuwertje. Dieuwertje grossiert in gebreide vestjes die ze over haar bonte, bebloemde of bestipte jurkjes draagt. Desigual en King Louie zijn haar lievelingsmerken zo vermoed ik, en ze kan er groot genoegen in scheppen om een modevondst te doen bij een vintagewinkel. Dieuwertje is de enige die deze look kan hebben. Met haar grijzende krullen (die altijd de perfecte mix van grijs en zwart blijven houden), haar vriendelijke, intelligente gezicht waar altijd een drup ironie in af te lezen valt: alles klopt.

Dieuwertje is Dieuwertje is Dieuwertje. Barones van de bloemenjurkjes, keizerin van kleur en bovenal de tsarina van het Sinterklaasjournaal. Vanwege Dieuwertje mag deze dracht nooit op de verboden lijst. Sterker, ik opteer voor een UNESCO-gelijke monumentenlijst voor een bepaalde kledingstijl gedragen door een bepaald persoon. Dieuwertje zet ik daar als eerste op.