Mindful drinken is het nieuwe borrelen

(En daar vinden we iets van)

Eén van mijn liefste vriendinnen struikelde gisteravond met een flesje rood en een flesje wit over de drempel. Dat was na mijn subtiele hint via de app dat ze zeker mocht komen, maar dat mijn koelkast wel kuisleeg was. Daar schrok ze zich het kapotje van, met twee flinkerds van flessen als resultaat op de stoep. En als de kurk van de fles gaat, dan gaat de rem van Adeline. Schijnt iets te maken te hebben met mijn blauwe kijkers trouwens, lees hier maar even. Mocht je je trouwens zorgen maken, dat hoeft niet. Intelligente mensen drinken meer,  dus ik doe gewoon alsof ik dat ben. Ook weer opgelost.

Maar er is dus een trend gaande, een zorgwekkende trend. Mindful drinken heet het. In de UK was dus een festival, een festival waar je mindful drinkt. Meine lieben, dat lijkt me dus het állersaaiste festival op aard. Niet omdat de alcoholinname dus een tandje terug gaat, dat vind ik prima-de-bima, maar omdat je de ganse dag denkt aan drinken en je het blijkbaar niet of met mate doet. En als je tegen mij zegt dat iets niet mag, dan wil ik het juist. Van roze olifanten word ik ook bijzonder tegendraads.

Je hebt mindful leven en nu dus ook mindful drinken. Daar kreeg mijn, licht katerige, brein vanmorgen een error van. Een ieniemienie whatdafuckje. Ik ben de eerste die snapt dat je niet iedere avond met je mond aan de fles staat en ook drinken onder groepsdruk vind ik kwats. Maar waarom moet het dan allemaal weer zo mindful? Mindful eten, mindful nee zeggen, mindful slapen, mindful geld uitgeven.

Mindful a.k.a. mindfulness is, volgens mijn geliefde Wiki, een gemoedstoestand die getypeerd wordt door de bewustwording van de eigen fysieke ervaringen, gevoelens en gedachten, zonder onmiddellijk over te gaan op automatische reacties. En als je dan mindful gaat drinken, dan trap je zo het genot uit dat lekkere glas. Oké, dat je even stilstaat bij die volle smaak van dat nipje, prima. Maar waarom moeten we daar dan van alles bij gaan voelen, er dingen over denken en niet toegeven aan die automatische behoefte: nog een slok nemen?

Nee, mindfulness, het is tot hier en niet verder. Je mag in mijn hoofd, in mijn leven, in mijn yogaklasje, maar van mijn glas blijf je af. Opzouten, ik wil gewoon gedachteloos genieten. Mindful drinken, komaan, de wereld is gek geworden.