Omdat ik de grappigste moeder ooit heb
Mijn New York-reis in quotes
Stel hè, je gaat regelmatig op reis. Dan heb ik iets voor je. Het is hartstikke geinig (vind ik zelf dan), het kost geen drol en het is een perfect aandenken aan je trip. Nee, ik heb het niet over een fotoboekje van de HEMA – die zijn niet gratis trouwens, letten we nog even op? Ik heb het over een quoteboekje. De methode van het quoteboekje heb ik keihard gepikt van een bevriende journalist (ha Leroy, eeuwige fame op Amayzine voor jou) en het komt er kort gezegd op neer dat je iedere keer op het moment dat één van je reisgenoten iets ‘grappigs’ zegt, dat opslaat in de notities van je telefoon.
En omdat mijn moeder (Trudy is the name) de grappigste en droogste humor heeft op aard,en we afgelopen week een legendarische moeder-dochtertrip hebben gehad in New York, presenteer ik nu onze reis in quotes. Enne, don’t worry Truudje, ik heb onze allerergste eruit gefilterd. Voor iedereen beter.
NYC in quotes:
“Wat geven ze moeilijke drinkbekertjes in het vliegtuig zeg, het water loopt zo via mijn wang mijn bilnaad in.” – Trudy.
“Neehee, ik denk niet dat mijn Chanel-bril écht kwijt is. Hij is alleen wel eh, zoek momenteel.” – Kiki.
“Ik denk dat mijn koffer dronken is.” –Trudy.
“Dit is écht een New Yorkse banaan. Proef je meteen.” – Trudy.
“Shit man, ik ben al véél te lang in een verticale houding. Ik verlang naar de horizontale.” – Kiki.
“Goh, jouw haar zit wel apart hier.” – Kiki.
“Goh, de zwervers maken hier bordjes met daarop wat ze allemaal willen hebben. We kunnen ook doen alsof we zwervers zijn. Pakken we gewoon een stuk karton en dan ga jij erop zitten en zeg je: ‘I need Gucci. I need Louis Vuitton. Oh, en iets met Bouloutin.’” – Trudy.
“Mam, please, het is Louboutin.” – Kiki.
“Oké, maar even serieus, waar zijn je wenkbrauwen?”- Kiki.
“Heb jij ook van die schurende bovenbenen en tietzweet?” – Kiki.
“Nee, ik heb vocht in mijn vingers.” – Trudy.
“Jezus, we zitten hier echt alleen maar te zeiken.” – Kiki.
“Ik durf mijn lippenspul niet meer te gebruiken want daar heb jij net de binnenkant van je bovenbeen mee ingesmeerd.” – Trudy.
“Heb je Kiki soms weinig vastgehouden als kind?” – vriendin Roos (ook in New York).
“MAN, ze heeft vijftien maanden (!) borstvoeding gehad.” – Trudy.
“Jep. Dat was zó lekker…” – Kiki.
“Eww…”- Roos.
“De HELE dag zit die man hier ijs te verkopen in Central Park, wíllen we eens een keer wat, is die man poepen. Ongelooflijk.” – Trudy.
“Heb ik weer een goede quote? Oops, I did it again.” – Trudy.
“Ik hoop wel dat ‘ie zijn handen daarna wast trouwens, anders hoef ik geen ijs meer.” – Trudy.
“Waarom komen die kuteekhoorns nooit eens naar je toe als je dat wilt? Alleen maar als je eten hebt…” – Kiki.
“Die pleister? Nee joh, die heb ik allang weggegooid. Mijn blaren zijn toch al versteend.”- Trudy.
“Ik heb alleen nog maar een briefje van vijf dollar. Dan geef ik liever vijf daklozen een briefje van één dollar.” – Kiki.
“Zullen we vragen of ‘ie kan wisselen?” – Trudy.
“Het is zoveel makkelijker om te praten met mensen die gevoel voor humor hebben.” – Kiki.
“Zal ik witte sokjes kopen? Ik loop ineens zoveel op sneakers dat ik écht een drastisch sokkentekort heb. Wacht, deze bijvoorbeeld. JEZUS WAT DUUR! HET IS EEN SOK FOR CHRIST’S SAKE.” – Kiki.
“Is het echt heel sloederig om onze oude sokken uit te wassen op de hotelkamer? HAHA.” – Trudy.
“Sounds like a plan to me.” – Kiki.
“Ik voel me net Allie uit The Notebook. Nu nog ganzen op links en regen op rechts en dan gaan we zoenen, goed?” – Kiki.
“Mam, gewoon charmant roeien is ook een kunst. Je hoeft niet meteen als een hulk die effing hele boot te slopen.”- Kiki.
“Goh, het is in New York wel echt één grote orgie van koningspoedels en labradoodles.” – Trudy.
“Waar is het idee gebleven van de rooftopbars en de Sex and the City-jurkjes en cosmo’s?” – Kiki.
“We hebben quesadilla’s en tortillachips op de hotelkamer, ja? Dat is toch ook lekker?” – Trudy.
“Ze mag me best fouilleren, hoor. Ik heb stinksokken en plakdijen in aanbieding.” – Kiki at the airport.
“Je kan nu wel gaan zitten frunniken aan je wimpers, maar als dat op je witte jurkje komt die brokjes, dan ben je de lul hè? Dat weet je.” – Trudy over mijn tic.
“Truud, we hebben deze week SERIEUS HONDERD KILOMETER gelopen.” – Kiki.
“Zo, is het dan nu tijd voor chocolade?”- Trudy.
