ONZE LOOK OF THE YEAR AWARDS

(alsof je erbij was)

Nou. Dus. Ik ben weer op aarde. Geloof ik. Zoals je misschien hebt meegekregen, vierden we woensdag een feestje. Het was tijd voor onze Look of the Year Awards én we lanceerden ons eerste echte papieren magazine. Bovendien moest het natuurlijk weer cooler zijn dan het jaar ervoor. Stel je toch eens voor. Dat íemand zou zeggen dat het vorig jaar leuker was. Dat kan niet.

Dus we zochten een locatie waar niet eerder zo’n event is gegeven. Eten op het podium van Carré? Of waarom niet in de Westerkerk? Mijn sales director Daniëlle belde me hyperventilerend van opwinding toen ze de Westerkerk had bezocht. “Het kan gewoon, May. Ik heb gehighfived met de koster en alles gecheckt.”

Muziek moest er komen. Muziek. Maar wie? Ik kwam in een Facebookgesprek met zangcoach Babette Labeij (aan mij waren haar lessen niet echt besteed maar we zijn door mijn korte bezoekcyclus aan haar studio wel digitale vrienden gebleven) en plots regelde ze een ontzettend knappe zangeres voor me. Gewoon vanuit L.A., want daar woont Babette tegenwoordig. Easy May Walker heet ze, check even haar album. En hoe knap is die vrouw.

Waar ik naartoe wil, is dat deze avond zo vloeiend tot stand kwam. Al voelde dat niet altijd zo. Toen onze presentator vier uur voor het event begon afbelde bijvoorbeeld. Maar mijn geliefde pleegde een telefoontje en het was opgelost. Enter Jan Versteegh. De allerleukste presentator die we hadden kunnen bedenken. Sorry Jan, dat je beledigd was dat we je überhaupt niet als eerste hadden gevraagd, ik snap er zelf ook niets van. Of we het dan ook nog leuk vonden als Jan bij opkomst een moppie Frank Sinatra zou zingen. Jan. Had ik al gezegd dat we fan zijn? En van je houden? En dat er hier een ontzettende knots van een Moët met je naam erop staat te wachten? Schreeuwend om dit weekend gedronken te worden?

Verder wilden we een topmodel een award geven. Best lastig tijdens coutureweek. Maar gelukkig zijn er modellen out there die te lang zijn voor de shows et voilà: Jamilla Hoogenboom (favoriet van Mario Testino, Mert and Marcus en Juergen Teller en Vogue-habituée) kon komen. “Tenzij ze een ontzettende hotshotbooking krijgt,” sprak haar agent Micha Models. Maar de gebeden zijn verhoord, Jamilla was een dag vrij en bij ons.

Ook kwam make-up artist en creative director van verschillende make-upmerken Dominique Samuel speciaal voor ons ingevlogen vanuit New York. En ach, als ik dan toch een kamer in het Pulitzer boekte voor hem en een voor Jamilla en haar vriend, dan kon er ook nog wel een af voor Daniëlle, voor Lucia, de art director van het magazine en voor ondergetekende. Die diende meteen als kleedkamer van de editors, haarkamer, champagnekamer en hier-dump-je-je-hakken-aan-het-einde-van-de-avond-kamer. Mag ik hierbij het Pulitzer kronen tot gezelligste, best ingerichte en meest oorspronkelijke hotel van de stad? Ik wil wonen in kamer 388. For real.

Weet je wat ook zo, vergeef me mijn onbescheidenheid maar ik heb hier zelfs niets mee te maken dus dan mag het, goed was deze avond? Het eten. Ga maar eens een heilbotfiletje bakken voor 130 man. Hij was perfect.

Dan wil ik nog even een buiging maken naar onze gasten. Van Jason Denham via Jetteke van Lexmond, Eva Jinek, Karin Swerink, Milou Neelen, Lieke van Lexmond, Lucy Woesthoff, Anouk Smulders, Leco van Zadelhoff, Steven Dahlberg, Dominique Samuel, Bert Visser, Jamilla Hoogenboom, Renate Gerschtanowitz, Carolien Karthaus, Toprak Yalçiner, Danie Bles, Harriet Calo, Peggy Weijergang en Franska Stuy. De leukste vips en de besten uit het vak.

Bij dezen wil ik een aantal mensen voordragen voor een koninklijk lint. Als eerste onze partners Renault, Omoda, Philips, Moët en L’Oréal Professionnel. En ook dank voor de cocktails van BOS Ice Tea en Our/Vodka. En de touch-up area van L’Oréal Professionnel was ook een gift. Hoe fijn is het als je halverwege de avond je haar even kunt laten doen. Zonder hen was het allemaal een totale no-go geweest. Ik dank hen voor het vertrouwen en de creatieve en soepele samenwerking die we al zo’n lange tijd samen hebben.

Dan nu champagne en confetti voor Daniëlle Heerkens, mijn rechterhelft die altijd alles net weer even wat cooler en hipper maakt. Theo Bakana voor zijn dansjes, grapjes en rust, maar vooral voor zijn ernstig soepele productiegeest en Annick van den Broek die altijd overal allang aan heeft gedacht voordat ik er als spuit elf nog eens mee kom. Ze zoekt foto’s op van de gasten, kent de seating uit haar hoofd, stuurt iedereen een bedankfoto na en ach, er zal vast iets zijn dat ze niet kan maar ik heb het nog niet gevonden.

Mijn art director Daphne voor de lay-out van de menu’s en iedereen, iedereen die zo vrolijk mee heeft geholpen. Stagiaire Annabelle die met gescheurde ribspier en al toch maar even 260 bladen heeft ingepakt en Danique die de rust zelve is, maar altijd alles heeft gedaan wat je vroeg en ook nog eens op de prijs heeft gelet. Zou ik nooit doen. En natuurlijk de editors en Renske en Marion. De leukste meisjes van het land.

En dan nu de foto’s. Schenk een glas in, channel jezelf naar de Westerkerk en je bent er gewoon bij. Echt.