Het is steenkoud en de enige panty die niet boven de 300 denier uitstijgt, trek ik kapot. Dan maar zonder. En dan maar niet met de metro. Ik ren in het rond, snel nog een verse bak water voor Blue, gooi nog even die lipbalm in m’n tas en ondertussen check ik waar het autootje op de geïllustreerde straten van onze buurt zich bevindt. Shit, hij is er. Met alle bombarie ren ik de deur uit. Buiten staat de meneer van Uber al te wachten en twintig minuten later sta ik (op tijd weliswaar) met verrassend warme benen in de lobby van hotel Edition aan Madison Park. Ons park. Daar waar het allemaal begon. Weemoedig zie ik ‘mijn’ koffiebar, ‘mijn’ oude appartement en ‘mijn’ Flatiron Building in de verte. Maar ik heb geen tijd om te zwelgen, ik moet naar mijn vriendinnetje Charlotte. Samen met Baume & Mercier, Saks en InStyle host ze een diner. De rozen op tafel zijn prachtig, de kaarsen branden, het eten is heerlijk en dat in het leukste gezelschap.

Deze week waren het kopjes hot choco en een pumpkin juice, maar er waren ook Italiaanse koekjes, toetjes en limoncello’s. Vriendin C en ik krijgen altijd – echt altijd – gratis eten als we samen op pad zijn. Sippend aan de minikopjes warme chocolademelk met marshmallows komen we niet meer bij. Wat is dit? Moeten we meer eten of zijn we gewoon een heel olijk duo dat koekjes en zoetigheid aantrekt? Hoe dan ook, het is iedere keer een cadeautje, al zijn we wel inmiddels van mening dat we hartigheid voor nop ook wel zeer zouden appreciëren. Maar goed, een gegeven paard…

Trouwens, met diezelfde vriendin zat ik ook deze week bij Cecconi’s. Buiten, terwijl het toch echt december is…

In mijn nieuwe oversized winterjas kom ik thuis. Het is net een minidekbedje. Dus bij thuiskomst laat ik ‘m aan. En zo zitten we op de bank. Blue blij dat ik thuis ben. En ik net zo. Laat het weekend maar beginnen… Tot volgende week!