In het prachtige witte kant dat ik als verrassing van La Maison Nouvelle vond in onze Italiaanse kamer in het Italiaanse kasteel dat even van ons voelde, ben ik terug in New York. Ons wollen vriendje slaapt rustig door. Ik klok jetlagged de zoveelste koffie achterover. Blue is blij dat we weer thuis zijn. Ik ben blij dat we weer thuis ben. Maar dat het is geweest; dat het zo, zo, zó mooi was. Dat er zoveel liefde was. Dat er magie was. Dat ik tijdens het uitspreken van onze geloften samen met Teun in een andere dimensie verdween. Dat het zo intens was. Dat ik zo aan het genieten was van ieder moment. Dat ik nog nooit zo in het hier en nu geleefd heb. Dat als ik m’n ogen dichtdoe hem nu nog steeds zie staan aan het einde van het pad. Dat en nog zo veel meer kan ik eigenlijk nog steeds niet geloven. Het was het droom. En hoe echt en vatbaar het toen was, zo onwerkelijk is het nu eigenlijk nog steeds…. Is dat gek?
De eerste foto’s zijn gemaakt door Alice Mahran, een vrouw die magisch is in alles wat ze doet en wie ze is. Ze komen langzaam binnen. Ik vind er nog een paar op da’gram.
Terug naar Brooklyn. Zoals ik al een beetje schreef, ben ik nog aan het zweven. We eten bij Meadowsweet. Ik poseer even met de beste bol Pistaccio, na wederom de heerlijkste gerechten op Broadway ooit. We genieten van de ondergaande zon. We gaan naar huis en gaan slapen. We staan weer op, terug naar het normale leven. Dus. Kan er ook eens iemand een after-wedding-guide schrijven? Ik wil namelijk nog niet terug naar het normale leven. Ik wil terug naar de bubbel van liefde. Al is het nog maar voor één dagje…
Project huis. Bij Restoration Hardware dwalen we voor de zoveelste keer rond. Wat gaan we doen? Welke kleuren kiezen we? Wat past en wat past net niet? De winkel gaat al sluiten, maar we mogen nog even blijven. We kiezen. Een paar weken later komen de nieuwe meubels binnen. Helemaal af. Wil je het eindresultaat zien volgende week? Stuur me een berichtje, dan haal ik mijn man over. Hij wil namelijk niet te veel van ons huis, ons ‘prive’, online. En ik ben het daarmee eigenlijk wel eens. Maar dit is toch wel heel leuk om te laten zien misschien?
Voor alle bruidsmeisjes liet ik armbandjes maken van goud, met op de achterkant een persoonlijk tekstje of woord dat onze vriendschap beschrijft. De voorkant zie je op de foto. Vedder & Vedder maakte ze voor me, en het was zo leuk om dit te geven. Een cadeau voor altijd. Iets dat ik nooit af doe. Ook niet toen mijn man (nog steeds wennen aan deze term) en ik uit eten gingen bij Sauvage, de nieuwe hit in Greenpoint. En na een zorgvuldige tasting, kan ik niets anders dan dit restaurant aanraden bij eenieder die nu of in de nabije toekomst aan deze kant van de oceaan is.
