‘Beat de heat’ of iets in die trant staat bij bijna iedere willekeurig sappen- en koffiebar op de gevel geschreven. Het is zo warm dat New York langzaam lijkt weg te zweten. Verhitte hoofden en loeiende airco’s is wat onze stad tekent deze dagen. Op zoek naar verkoeling pak ik het pontje naar Dumbo, de wijk naast die van ons aan de andere kant van het water. Lunch bij Cecconi’s raad ik iedereen aan, en uiteraard een fotootje in Washington Street. Ik kan nog steeds niet geloven dat we zomaar daar stonden zonder een horde met camera gewapende toeristen. Geluk? Ik denk het.

Alsof het nog niet warm genoeg is, wil mijn levende muppet bij mij op schoot. Ik denk dat Blue denkt dat hij de grootte van een teckel heeft. Maar ach, in het weekend brunchen betekent Blue het schoothondje even aan tafel. Traditiegetrouw. Net als dat we uiteraard traditiegetrouw bij Sunday in Brooklyn brunchen. Wederom bestellen we het broodje rosbief en de avo toast. En ja, die is nog steeds de allerbeste van het land.

Mijn vriendin is lid bij Soho House, de perfecte plek om te werken, te netwerken en menig borreltje te nuttigen in de avonduren. Maar vandaag gaan we er om één reden naartoe: het zwembad. Ik bestel een koffie, een schaal met vruchten en dobber rustig in het zwembad. Foto’s mogen hier niet worden gemaakt, dus jullie moeten het even doen met het kopje koffie en mijn nieuwe strepenjurk voordat ik naar Soho House vertrok. Maar geloof me, het was heerlijk. Ik sms ondertussen mijn man dat ik hier toch ook echt een lidmaatschap voor nodig heb, al is het alleen al voor dat heerlijke zwembad waar hij dan ook in mag. Deal, schat?

Ik zie jullie volgende week! Hopelijk met een minder verhit hoofd, maar mogen we eigenlijk wel klagen? Ik bedoel, wat is beter: een hysterisch hete zomer of, een polar vortex koude winter? Ik ga dan denk ik toch voor die eerste.