Over Nicolette Kluijver

Ineens was het er. Dat bericht. Dat je de hele dag het gevoel hebt dat er iets naars was. En dat was ook zo. Een jonge vrouw heeft kanker. Een vrouw met een leuke man en drie kleine kinderen. En een heel leven voor zich. Dat zou moeten.

Ik ontmoette Nicolette Kluijver een paar keer in mijn leven. Een keer bij RTL Late Night en een andere keer op Schiphol, op weg naar dit fijne reisje. Rugzak op met haar werkspullen erin, het statief van de cameravrouw onder haar arm. Ze vertelde over haar kinderen: haar dochter en de tweeling. Druk was het, maar hoe leuk. En hoe heerlijk als je dan kunt werken en kunt knallen. Haar telefoon ging. Die moest ze even nemen. Het item dat ze draaiden ging vanavond mee met RTL Boulevard. Energie en levenslust, dat is Nicolette. Met een champagnesprankel om haar heen.

En dan heb je ineens kanker. Longkanker. En weet je wat er dan gebeurt? Dan vragen mensen of je erg veel hebt gerookt. Beste mensen, zij rookte niet. Niet iedereen met leverkanker had een drankprobleem en niet iedereen met longkanker jaste er twee pakjes per dag doorheen. Dan heb je al kanker en dan insinueert iedereen ook nog alsof je het een beetje over jezelf hebt afgeroepen. Willen jullie iedereen die je deze vraag hoort stellen namens mij strafregels laten schrijven/in de hoek zetten/ overgieten met een emmer ijswater? Spreken we dat af? En branden we ondertussen kaarsjes voor Nicolette? Deal? Deal.