stil zijn is gezond

Stil. Bij dat woord denk ik meteen aan de meest melodramatische versie van het niets. Ja, ik heb een aangeboren gevoel voor groots drama. De operawereld zou me met open armen ontvangen. Maar deze vrijdag is het dus de internationale Day of Silence. Elke draait ondertussen een lekker plaatje, onze liefste stagiaires Amber en Danique nemen alvast het plan de campagne voor het weekend door en ik kwek wat tegen Simone aan over theezakjes en dat alles onder het lieflijk blazen van onze klimaatcontroller. Stilte is een zeldzaam iets op de redactie. En als het wel stil is, dan roeptoetert onze sales director Daan wel iets in het luchtledige. Die is het allerslechtst in stiltes.

Als de binnenkant van mijn hoofd een soort van gefreakte versie van het Carnaval Festival in de Efteling wordt, dan moet ik de boel even leeg vegen. En hoe je dat doet? Ik ren linea recta naar een salon voor een massage van anderhalf uur. Maar met stilte schijnt het dus ook te kunnen, want stilte is gezond. Maar het is ook be-hoor-lijk schaars. Neem het zoeven van een band op asfalt of het tikken van het stoplicht bij het zebrapad. En als die vogel zich gedeisd houdt, dan is er negen van de tien keer zwaar weer op komst. Ik zeg het je: stil zijn is een complex iets. Heb je ook nog het gegeven dat als het wél een keertje stil is, je hersenpan een loopje met je neemt. Ga maar eens bewust stil zijn, wedden dat je je binnen no-time van het gonzen van je vaatwasser naar het ophangen van de was en het wasmiddel op je boodschappenlijstje manoeuvreert? Maar als je al die bijzaken even negeert, dan is stil zijn heel gezond. Daar draait het dus allemaal niet om. Vandaag leggen duizenden studenten op aard de vow of silence af. Niet omdat ze gek worden van het non-stop geroezemoes van de dag, maar om letterlijk stil te zijn én te staan bij pesten, discriminatie en aanranding. Hoe mooi is dat? Kijk, dat zijn de grotere zaken die je je af kunt vragen als je even de mute-knop indrukt (note to self).

‘Vandaag leggen duizenden studenten op aard de vow of silence af.’

En wil je het stil-zijn wat vaker praktiseren in je dagelijkse bedoeninkje? Dat kan, ook zonder de wereldproblematiek te analyseren maar gewoon door even te relaxen. Zo zou je alle tikkende klokken, bulderende koelkasten en andere pruttelende machines uit je leefomgeving kunnen bannen. En ga ook vooral mediteren, want bij mediteren draait het dus zo’n beetje om het grote-stil-zijn. Als ik een poging tot doe, verzand ik nog steeds in het opstellen van mijn boodschappenlijstje, maar anyways. Tot slot: bouw stiltes in je leven in. Kijk, dat kan ik. Ik voorzie een paar dagen aan een hagelwit strand met alleen wat kabbelende zee aan de voeten. Want snoer de natuur maar eens de mond, dat moet je niet willen. Happy Day of Silence allemaal.