Survivalguide voor als je mee mag op trouwjurkenjacht

Of ik mee wilde om een bruidsjurk te shoppen. Are you freakin’ kidding me? JA, JA, JA. Zeg me hoe laat en waar, dan rij ik de bolide voor en breng ik de checklist en scorebordjes mee. Ik heb zelf nog geen trouw-itch, maar dat betekent niet dat ik een mooi wit jurkje niet kan waarderen. Maar er zijn dus dingen, grote dingen, die je wel en niet doet bij zo’n pasafspraak. En lees goed, want dit zijn tips van de bruidjes zelf.

Zip die lip

Geef de bruid een minuutje om zelf te verkondigen wat ze van het exemplaar vindt. Ja, je bent mee omdat ze je mening wil, maar geef haar even. En onthoud goed: hoe harder je gilt dat ‘ie mooi is, hoe minder ze je gelooft. Als je stil bent van haar stunningheid, dan is het een winnaar.

De hare, niet de jouwe

Betrek de jurk niet op jezelf. Adopteer in je hoofd haar brein, haar stijl, haar bruiloft, haar teint, what the hell… haar man en pas dit toe op die wolk van een jurk. Echt, niemand wil horen dat jij ‘m niet aan zou trekken. Maar zeg vooral niet: “Oooh, dat is écht iets voor jou.” Dat is namelijk verkapte taal voor ammenooitniet dat ík zoiets aan zou doen.

Uurtje over

Als je mee gaat op ‘the hunt’, dan trek je daar een dag voor uit. Jij dacht dat dit in een uurtje bekeken was, hè? Nee, maar gewoon nee. Het korset van de eerste jurk duurt al zo’n vierentwintig minuten sjorren, dan sla je aan het ooooh-en en aaaah-en en dat wordt afgetikt met champagne. Zorg dat je een hele (mid)dag vrij neemt en maak er één groot festijn van. Ga uit eten, vier het leven, vier de jurk. De jurk is niet zomaar een dingetje, maar het belangrijkste (oké oké, op het jawoord na dan). Het is een eer dat ze jou daar bij wil hebben.

Lagere regionen

Laat je niet verblinden door de blingbling op de top, maar scan kritisch van boven naar beneden. Zo ging ik eens mee naar een laatste passessie voor dé dag. De hele shazam ging op en aan het lijf, incluis het kittige kanten broekje ónder de jurk. Maar ja, ze hadden bedacht dat er geknield moest worden in dat kerkje, dus ook die move werd geoefend. En wat zie ik? Een rand kant, dwars door de jurk heen. Ik werd overstelpt met kussen toen ik de bruid to be attent maakte op het euvel.

En trouwens ook dit

Hangt er onfraai een vetrolletje over de bovenkant van het lijfje? Meldingsplicht. Maakt het haar voller dan ze is? Zeggen. Zie je alleen nog maar jurk en geen bruid? Volgende. Staat de strapless jurk af aan de bovenkant en hangen haar borsten in een soort kom, plus kwabbetjes bij de oksels? Blijf onverbiddelijk en meld het.

Staat ze te shinen?

Zie je aan haar ogen dat dit dé jurk is? Pak die glazen, zet een sluier op haar hoofd voor wat drama, pink een traan weg en laat haar in geen geval nóg een jurk passen. Stuur die lievige verkoopster en haar rek maar gewoon weg. Zo.

En wil je nog even oefenen? Dan is ‘Say Yes to the Dress’ vanaf nu verplichte kost, zie je precies hoe een afspraak gone wrong in de praktijk werkt. Nou, ik ben er klaar voor, hoor. Wanneer gaan we?