The Voice

De naklets (week 6)

Ik zat weer ‘ns in een restaurant, maar dankzij het magische linkje van Talpa mocht ik alweer ’s middags The Voice kijken in de categorie privileged people. Ja, je kan er maar blij mee zijn. Bovendien was het alweer zo laat dat ik uiteindelijk zelfs met een glas wijn achter mijn bureau zat. Te tikken. Dit.

Laten we beginnen met Milou-woehoewoehoe die wel ballen heeft dat ze een nummer van Anouk kiest. En Anouk nadoet. Meisje, meisje, meisje, ik zal je nog een keer de lijst met de verboden van The Voice vertellen. 1. Doe niemand na. 2. Doe geen musical. 3. En ook maar geen Kensington. Maar wacht. Vergeet dat. Ze draaien. Allemaal.

Ah, de jury gaat even een potje Ilse bashen. Anouk vraagt wie ‘dat nummer’ (haar nummer dus) heeft geschreven. Ali antwoordt: ‘Ilse DeLange.’ Gelach. Ik vind het flauw. Vorige seizoenen nog gezellig zij aan zij met Ilse en nu dit. Alleen omdat jullie eigenlijk een beetje bang zijn voor Anouk. Tsss.

We krijgen een gospelblokje voorgeschoteld. Gideon uit Rotterdam heeft al een keer auditie gedaan. Hij bad tot God om hem door de audities te helpen. Gideon. Ga je schamen, man. Alsof God geen betere dingen aan zijn hoofd heeft. Dit keer gaat God ervoor zorgen dat alle stoelen draaien. Zijn woorden, hè. Zijn woorden.

Noot voor John. Wat ik dus gek vind is dit: als niemand draait voor een persoon, krijgt diegene geen commentaar. Maar als er twee juryleden draaien en twee niet, gaat toch iedereen commentaar geven. Tenzij bijzonder spannend of geestig hoef ik dat niet te horen. Waarom de coach in kwestie de auditant niet goed genoeg vindt, interesseert me geen lor.

Noot voor John II. Als je dat doet, wordt het programma meteen wat korter. Want de laatste 25 minuten, hoe leuk ook, vind ik toch een zit. Het is gewoon te lang. Sorry. Je hebt er ongetwijfeld honderd goede redenen voor en wat kan jou het schelen, maar ik vind het. En ik niet alleen. Afijn.

Gideon kiest trouwens Anouk. Bidden dat het goed gaat tussen die twee.

Da’s een heel goeie van Wendy. Als iemand echt slecht zingt, zeg je gewoon: ‘Kijk haar staan!’ Da’s hetzelfde als over een niet knappe baby zeggen: ‘Dat is echt Hollands welvaren.’

Daar is Berenice die ‘altijd al gemusiceerd heeft.’ Vanaf haar vierde al. Dat je het dus even weet. Met het hele gezin ook. Krijg jij ook altijd een beetje de kriebels als iemand heus goed is, niemand draait en die heus goede dan ontzettend gaat freaken om maar te laten zien dat ze echt iets kan? Voelt als een jongen die elke dag met rozen aan komt bij een meisje dat hem totaal niet moet. Maar Waylon draait. Da’s fijn. Al is het maar voor fluitende vader Thijs (van Leer) in de apenkooi.

Tessa zingt en Waylon gooit zichzelf in de strijd. Of hij haar mag kussen. En dat hij, als hij ze zou hebben, met slipjes en onderbroeken (da’s volgens mij hetzelfde) zou gooien, maar hij draagt ze niet. Gevalletje van too much information voor Sanne. En voor mij. Wat broeit dat in dat broekje. Afijn. Waylon wordt gekozen en Sanne zou hem keihard op de bek hebben gepakt als zij Tessa was geweest. Mag best van Waylon. Sanne dan. Maar Sanne heeft verkeer. Al vijfenhalf jaar. En Waylon heeft een baard dit jaar. Dus. Wèp wèp wèèèp.

Noot voor John III. Ik zou toch proberen de audities íets naar achteren te trekken. Het is me allemaal iets te zomers inmiddels. Kniesoor. Maar dat ben ik. En jij ook, John. Jij ook.

Nu ben ik weer ontroerd. Door Joy de tienermoeder en door Amber met haar lieve zusje met het syndroom van Down. Weet je wat ik het allerleukste vind? Dat daar verder niet over gesproken wordt. Dat het ook normaal is.

Kan iemand Anouk even een gin-tonic geven? Ik begrijp Bonnie.

Zo jammer dat Amber niet doorgaat. En kijk eens hoe haar zusje haar troost. Dat is haar zonnetje hoor, geloof me. En volgend jaar weer meedoen met een ander nummer, zou ik zeggen.

Missertje van Martijn? Deze jongen lijdt aan een gelukkig leven. Ik denk dat je: hij leidt een gelukkig leven bedoelt. Maar misschien is het een ‘grappig grapje’.

Als je al een masochist bent om mee te doen aan The Voice, wat ben je dan als je voor de tweede keer meedoet? Ik zeg een held, want Nikita is door.

Trouwens, zag je Bram die in het publiek bij The Lion King werd verrast door Jamai? Hij kreeg zijn grote ‘cheque’ waarop stond dat hij door was naar de blind auditions. Maar waarom toch altijd dat boeketje? Met zo’n droef papiertje? Doe dan iets moois. Of niets. Mannen houden niet van bloemen. Die hebben die hele voorstelling van The Lion King in de weg gelegen en is hij later vergeten. Wedden?

Afijn jongens, dat was ‘m weer. Ik heb gelachen en was ontroerd, maar ik heb in al mijn onbescheiden eerlijkheid niet het gevoel dat er vandaag een nieuwe Maan tussen zat. Maar dat terzijde. De pret blijft enorm.