TWO DRY DAYS A WEEK HOUDt JE UIT DE KLINIEK

Beste mensen, vandaag gaat het over alcohol. Gezellig onderwerp inderdaad, want hé: waar alcohol is, ben ik! En… als ik er ben, dan is het feest. Vind ik persoonlijk. ECHTER, de laatste maanden merkte ik dat er eigenlijk geen dag voorbij ging of ik dronk wel een glas of twee/drie. En in de weekenden zelfs meer. Rambambam, we tikken er nog eentje achterover! De aloude regel van twee dagen achter elkaar niet drinken lapte ik zonder blikken of blozen keihard aan de mooie L.K.Bennett-laklaars. Wat dus – het zal de slimmeriken onder jullie niet verbazen – helemaal niet goed is, want als je iedere dag drinkt, wordt drinken al snel een gewoonte annex verslaving. En een verslaving, beste fans, kan en wil ik er dus gewoon effekes net niet bij hebben. Ik bedoel, als upcoming celebrity heb je al met genoeg shit te dealen.  En dus ben ik – samen met de wederhelft – alweer een paar weken terug begonnen met de herinvoer van the good ol’ two dry days a week. Wat dus (tot mijn grote schrik) in het begin bést heel lastig was, al was het maar omdat de afspraken die ik doordeweeks ’s avonds maak vaak borrel gerelateerd zijn. En thuis vond ik het in het begin ook écht een dingetje; ik liep nog net niet ijsberend door de kamer zo saaaaaaai als ik het vond allemaal.

Ik bedoel, als upcoming celebrity heb je al met genoeg shit te dealen

Maar nu gaat het beter. Ik moet bekennen dat er in het begin heel wat vervangend materiaal voor nodig was – chocolade, sushi, biefstukken, je moet wel een beetje lief voor jezelf blijven – om de tweede avond door te komen (de eerste avond was nog wel goed te doen), maar I’m getting there. Sterker, er zitten weer weken bij dat ik zomaar pardoes drie (!) dagen niet drink. Hoezee. Toegeven, sommige gezondheidsbitchez zullen nog steeds vinden dat ik vet veel drink, maar dan zeg ik: bek houwe. Ik ben wel een upcoming celebrity, en een celebrity zonder wekelijks glas wijn is een nepperd. Anyways, bij dezen wil ik iedereen die iedere dag een paar glaasjes inschenkt voor zichzelf een hart onder de riem steken: je KAN het, doe het! Zoek desnoods een buddy. Houd hoe dan ook twee alcoholvrije dagen per week aan: je lichaam heeft het zoooo nodig, het moet gewoon echt even de tijd krijgen om de boel kunnen opschonen. En nou niet gaan lopen miepen dat jij heus niet verslaafd raakt of dat jij gewoon heel goed tegen alcohol kan, of dat je bést zonder drank kan als het zou moeten: fuck de smoesjes. Juist als je smoesjes aan het verzinnen bent om je alcoholgebruik goed te praten  moet je even pas op de plaats maken: je lichaam is je tempel en een verslaving is echt in geen enkel opzicht cool of wenselijk. Dat zeg ik: good luck, you filthy animalz!

I’m getting there. Sterker, er zitten weer weken bij dat ik zomaar pardoes drie (!) dagen niet drink. Hoezee

Oh, enne: als het je niet lukt, als de drank onverhoopt echt een té goede vriend voor je is geworden, ga alsjeblieft gewoon langs je huisarts. Een verslaving kan iedereen overkomen, maar het gaat helaas pindakaas niet vanzelf over. Echt niet. Ook niet als je gewoon maar even op vakantie bent geweest of als je gewoon maar even een andere baan hebt geregeld of als je gewoon maar even een leuke nieuwe relatie hebt geregeld of als je gewoon maar even ook gestopt bent met roken – nee. It’s not gonna happen. Hup, naar je huisarts, die kan je helpen uit de put te komen!