VIVA FIESTA

Mijn aller- aller- allereerste geurtje was van Escada. Mierzoet, knalroze en met een behoorlijk hoge coolheidfactor. In groep 8 was dat, en hij ging mee in de gymtas met de bijpassende deodorant. Ik bedoel: cooler gaat het op zo’n moment niet worden, toch? En je begrijpt: alle meisjes uit de klas hadden na afloop van de gymles nog nooit zo lekker geroken, met als gevolg een leeg parfumflesje na een week en een aan de hand meegesleurde vader die het cadeau van zijn pleasende dochter alsjeblieft nog even een keertje op repeat wilde zetten.

En vanaf dat moment was ik verliefd op parfum. De flesjes, de geuren en de merken. Op m’n verjaardag, met kerst of voor m’n rapport. Ik had nooit genoeg geurtjes en ze stonden voor altijd en eeuwig op mijn wishlist. Afijn, terug naar vandaag. Ik blijf nog steeds verliefd worden op de tofste flesjes en ik trakteer mezelf af en toe heus (ook zonder goed rapport) op een nieuwe geur. En daar stond ik. Het moment van traktatie was daar. Ik snuffelde wat papieren strookjes af, op zoek naar een nieuwe lievelings. En opeens rook ik ‘m: de allercoolste achtstegroeper van de school. Dit was Escada, zonder twijfel. Ik rook zomer, passie, Brazilië, passievrucht, framboos en oranjebloesem. Ik wilde ‘m. Niet voor in m’n gymtas of als stoffige herinnering, maar voor mijn heerlijke zomer, dansend op een festival of slenterend over de boulevard. Fruitig, bloemig en mijn nieuwe lievelings. Heb jij Fiesta Carioca van Escada al geroken?