Voulez-vous coucher avec moi?
Waarom de Parisienne veel seks heeft
In een rode top, rode rok en op zwarte kistjes scheert Amélie steentjes over het water van het Canal Saint-Martin. Ze denkt aan hoeveel stelletjes op dat moment een orgasme beleven in de stad Parijs. Een goede vraag van de opmerkelijke Amélie Poulain in de gelijknamige film, want het antwoord zou zomaar kunnen zijn: meer amoureuze koppels dan in Nederland.
Een Nederlandse vrouw heeft gemiddeld 7,3 sekspartners in haar leven. Niet wereldschokkend, blijkt uit onderzoek van condoomgigant Durex, want de Franse bevolking is recordhouder in de westerse wereld met 17 bedpartners. Parijs staat wereldwijd bekend als de stad van de liefde; maakt dit gegeven dat haar inwoners misschien ook meer (zin in) seks hebben?
Parisienne Nelly Daubigny heeft haar eigen theorie over waarom de Franse vrouw met meer mannen het bed in duikt. “Seks is voor de Fransen als een kopje koffie of een goede fles wijn, het hoort bij het leven. In Frankrijk is het normaal dat je een minnaar naast je man of vrouw hebt. En dat heeft niets te maken met je partner verraden. Iedereen heeft er één en weet het ook van elkaar, zelfs de president, maar niemand praat erover. Een man loopt gewoon achter zijn piemel aan.” François Hollande haalde het nieuws toen hij gefotografeerd werd op zijn scooter tijdens een mogelijk nachtelijk bezoekje aan zijn (dertig jaar jongere) minnares. De president heeft de aantijging nooit ontkend of bevestigd, maar het Franse volk sprak schande over de beelden die van hem werden verspreid. Niet door zijn rendez-vous, maar omdat een fotograaf hem op de gevoelige plaat vastlegde. Iedereen heeft recht op privacy, dat geldt in Frankrijk ook voor de machtigste man van het land. Saillant detail is dan natuurlijk wel dat de oplagecijfers van het roddelblad dat de foto’s publiekelijk maakte verdubbelden, maar soit. President Hollande is niet alleen in zijn voorliefde voor maîtresses, want de Franse geschiedenis bulkt van de affaires en buitenechtelijke gevolgen door bezoekjes buiten de echtelijke bedstee. En dat gaat allemaal hidden in plain side, want het gevolg komt ook gewoon opdraven bij de officiële staatsaangelegenheden en daar doet niemand ingewikkeld over.
“Mijn vader had een minnares en toch bleef mijn moeder bij hem.”
Met al vijfentwintig jaar een huis in Frankrijk en een Nederlandse én Franse clientèle is seksuoloog Janine Hester precies de persoon die we nodig hebben om zich over dit vraagstuk te buigen. “De moraal rondom seks is daar anders. De Franse president Mitterrand had en plein public een affaire, maar als Rutte getrouwd zou zijn en er een minnares op na zou houden, dan zou dat niet kunnen. Als ik met een Franse vrouw praat over een affaire, dan zijn ze trouwens net zo verdrietig en kwaad. De reactie op ontrouw is dus eigenlijk gelijk, alleen lijkt ze meegaander te zijn dan wij. Onder Nederlandse vrouwen is de nummer één reden voor een bezoek aan de seksuoloog het grote geen zin meer hebben. In Frankrijk gaat het ook vaak over machtsstrijd en of je man je seks op kan leggen omdat het erbij zou horen.”
Is het tussen de Franse lakens thuis niet heet genoeg misschien? Dat lijkt aannemelijk, als de partner in crime zo frequent buiten de deur rommelt. Nelly: “De seks van een Parisienne hoeft niet extreem te zijn, het zijn geen Patricia Paay toestanden. Het lijkt wel alsof het seksleven overal steeds extremer moet. Net als met zout op je biefstuk. Na een tijd verdwijnt de smaak, dus wil je meer. In Frankrijk niet, daar hebben ze het gewoon veel, vaak en soms met een minnaar. Net als die croissant in de ochtend, zo zijn we het gewend.” In Parijs lijkt iedereen het te doen, het is zichtbaar, maar er wordt niet over gepraat. Alsof de Hollandse niet-lullen-maar-poetsen-mentaliteit op seksueel gebied daar juist wél opgaat. Je praat er niet over, maar doet het gewoon. Je gaat er bijna van denken dat het praten erover bij ons de lust niet aanwakkert en het zwijgen erover bij de Fransen juist wél.
“De Nederlandse vrouw is mooi, maar stopt die dikke reet op een bepaald punt in een spijkerbroek en komt er niet meer uit.”
Seksuoloog Janine Hester snapt dat wel. “In Nederland is seks overal: op televisie, in de bladen, online. We zijn openhartig over seksualiteit, maar in Frankrijk zie je dat niet. Seks is in het begin gewoon een vorm van communicatie en daar heb je meteen het verschil tussen een Nederlandse en de Parisienne. We spreken een andere taal. Een Franse vrouw houdt van het spel en zoekt naar het spanningsveld. Ze wil veroverd worden met alle tierelantijntjes en het Valentijnsgedoe. It turns them on. Onze Nederlandse man is eigenlijk vrij suf, recht voor z’n raap en onromantisch, maar de mannen in Parijs houden met flair de deur voor je open. Hier zoekt een vrouw naar gelijkheid, een betrouwbare partner en kijkt zelfs meteen of hij een geschikte vader zou zijn. Als je in de geschiedenis duikt, dan zie je dat het ook te maken kan hebben met het geloof. Ons land heeft een protestantse inborst, maar zoek je het zuidelijker, dan merk je dat het katholicisme overheerst. De katholieken nemen meer ruimte, het mag allemaal wat speelser, maar dan wél zonder erover te praten.”
Of de kans op een minnaar toeneemt heeft ook te maken met leeftijd. “Je ziet dat zeker tussen de dertig en vijfenveertig het seksleven wat uitgeblust raakt,” vertelt Hester. “Doordeweeks ben je aan het werk en laat thuis, dus dan wordt het al snel zondagochtendseks. Maar op zondagochtend wil er nog weleens een kind tussen kruipen. En als het spel van de verleiding dan goed gespeeld wordt zoals in Parijs, sta je meer open voor een minnaar en voor je het weet, heb je een affaire met je baas.”
“Dat je een minnaar buiten de deur hebt, betekent niet dat je weggaat bij je partner.”
Nelly groeide op met buitenechtelijke relaties. “Mijn vader had een minnares en toch bleef mijn moeder bij hem. Ik noemde de minnares tante, maar natuurlijk wist ik dat ze dat niet was. Ja, mijn moeder was woedend, maar ze accepteerde het zestien jaar lang. De Nederlandse man of vrouw denkt meteen: ik maak je kapot als je vreemdgaat. En dat terwijl ze normaal rustiger zijn dan de Fransen, maar dus niet in de liefde en seks. L’amour is als eten en drinken, seks is joie de vivre. Je gaat naar je werk, luncht met je minnaar en boekt nog even een hotelkamer. Dat je een minnaar buiten de deur hebt, betekent niet dat je weggaat bij je partner.”
“Seks is voor de Fransen als een kopje koffie of een goede fles wijn.”
Dat seksualiteit ook gepaard gaat met hoe je er aan de buitenkant uitziet, daar zijn Nelly en Janine het over eens. “De Nederlandse vrouw is mooi, maar vergeet dat zo vaak”, zegt Nelly. “Ze stopt die dikke reet op een bepaald punt in een spijkerbroek en is niet meer koket. Parisiennes zijn dat wel, tot op hoge leeftijd. Mijn oma had tot haar tachtigste nog goede en gezonde seks. Ik geloof dat dat met elkaar te maken heeft.” Ook Janine ziet dat de Française er meer werk van maakt. “Kijk in Parijs maar rond op straat. De Parisienne verzorgt zichzelf, gaat vaak naar de kapper. Bij ons Nederlandse vrouwen ligt de druk niet meer op erotiek en het verleiden, want de buit is binnen en dat zie je.”
“De mannen in Parijs houden met flair de deur voor je open.”
Of de Parisienne dus echt meer seks heeft? “Ja,” zegt de Française uit Parijs zelf. “Absoluut aannemelijk,” denkt ook de seksuoloog. “Met al die non verbale communicatie in het spanningsveld kan het zomaar zijn dat het spel sneller uitloopt op actie,” aldus expert Janine Hester. Nog een reden om de Parisienne als voorbeeld te zien. Je bent slank, mag roken, hebt met een beetje geluk wat couture geërfd van grand-maman en moet het wel heel bont maken voor ze je als sloerie gaan zien. En als onze nuchtere mannen zeggen dat ze te weinig seks hebben, dan is er dus sprake van een faux pas van zijn kant. Hadden ze maar iets vaker de deur voor ons open moeten houden.
