Waarom een doggybag helemaal oké is
Of ik de halve pizza die ik écht niet meer op kon mee mocht nemen naar huis. Ik stelde deze vraag aan de knappe (maar uiteraard veel te kleine) Italiaanse ober. Mag ik daar wel even bij vermelden dat daar een krankzinnige portie foccaccia badend in perfecte Toscaanse olijfolie en een fluweelzacht stuk burrata met pijnboompitjes, muntblaadjes en versgemalen zwarte peper aan vooraf ging? Alessandro, om het beestje maar even een naam te geven, keek me aan alsof ik koekoek was. Ik daarentegen vond het de normaalste zaak van de wereld. Van mijn moeder leerde ik om altijd netjes mijn bord leeg te eten en in Amerika, waar de porties ALTIJD humongous zijn, ging er standaard een bruin papieren zakje mee naar huis. Maar wij Nederlanders vinden het nog een beetje awkward om de ober te vragen naar een papieren zakje om onze restjes in te stoppen.
Alessandro, om het beestje maar even een naam te geven, keek me aan alsof ik koekoek was
Onlangs is er onderzoek gedaan naar dit taboe op de doggybag. En wat blijkt? We mogen het dan nog steeds een beetje gek vinden om te vragen of we onze kliekjes mee naar huis mogen nemen, toch komt daar langzaamaan verandering in. Tegenwoordig vindt 38% van de Nederlanders het nog steeds gênant om een doggybag te vragen in een restaurant. Daarin zien we een stijgende lijn, want in 2015 was dit nog 47% en in 2014 lag het nog eens 5% hoger. De afgelopen jaren worden restaurants steeds meer gepusht om wat overgebleven gerechten in te pakken voor de gast. Sinds Natuur & Milieu in 2014 een doggybagcampagne startte, zijn er 415.000 doggybags bij restaurants terechtgekomen. 100.000 daarvan deelde Natuur & Milieu gratis uit, samen met Depa en de Rabobank. Daarnaast werden er via de horecagroothandels 315.000 doggybags verkocht aan restaurants.Het afgelopen jaar kreeg slechts 8% van de bevolking een doggybag aangeboden. Dit valt tegen gezien het feit dat onze bevolking het zonde van het geld vindt om eten weg te gooien.
Als ik je vertel dat de restaurants in ons land jaarlijks ruim 51.000 ton aan voedsel verspillen, wat gelijk staat aan 77 miljoen warme maaltijden, dan kun je wel stellen dat dat best een kwalijke zaak is. 77 miljoen maaltijden. Daar zou heel Amsterdam bijna drie maanden lang van kunnen eten. Kunnen we afspreken dat als we met z’n allen het zoveel moeite blijven vinden om te vragen of die halve portie truffelpasta in een plastic bakje mee naar huis mag, we dan gewoon voortaan wat meer met ons buikje en wat minder met onze ogen bestellen? Ik niet hoor, ik blijf gewoon vragen naar het bruine papieren zakje. Scheelt me de day after weer een uurtje in de keuken.
Bron: Natuur & Milieu