Fun & Famous

WAAROM HET JAMMER IS
DAT IK (WEER) DE LOTERIJ
NIET GEWONNEN HEB

Na mijn eerste slok champ surfte ik als een malloot naar de site van de loterij in kwestie om mijn miljoenen te innen. ‘Op dit moment is de uitslag nog niet zichtbaar’, was de boodschap. Daar krijg ik zelf altijd een beetje uitslag van, maar oké. Ik kan prima wachten op die eurootjes.

Een uur later zat ik met mijn lief op het puntje van de bank. En jawel, dat radartje begon op te tellen, om als de sodemieter weer naar de nul-komma-nul-nul te zakken. Helemaal niets, piefpoefpaf al mijn dromen het raam uit. En dat is best treurig, want anders had ik vandaag een uurtje eerder van de redactie richting PC gekoerst. Net als de rest van koekoek-Nederland met een lot uit de loterij had ook ik zo mijn wensen klaarstaan.

1. Ik wilde zó graag een designertas. En helemaal nu de Jimmy van Kiek achterlijk knap ligt te zijn op haar bureau.

2. En what the hell, dan had ik daar ook een kneiter van een riem en juweeltjes van laarzen bij gedaan (in het kader van ‘daar voel je niks van’, hè?).

3. Op zaterdagochtend was ik ingestapt voor een bliksembezoek aan onze lievelingen in Dubai. Lekker hapje eten bij dat waanzinnige visrestaurant aan het strand en hup weer terug, zo’n verhaal.

4. Maar wel nadat ik mijn vlamnieuwe auto en huis (je moet investeren in steen, dit wil je trouwens weten als je een huis koopt) afgetikt had.

“Ja lieve lezers, het had zo leuk kunnen zijn.”

5. En dan genoeg over mij, want vriendlief had ook nog wat wensen. Een idioot grote pick-up truck bijvoorbeeld. Ik weet ook niet waarom, maar whatever.

6. En dat ‘ie dan zou stoppen met werken, om alleen nog maar vrijwilligerswerk te doen en mensen te helpen (vind ik me een partijtje nobel).

7. Maar dan zouden we het eerst wel even flink uit de broek gaan laten hangen op een tropisch eiland.

8. Oh, en voor dit alles zou ik langshoppen bij DUO voor een kop koffie mét een cheque (bestaan die nog?) om mijn studieschuld op de cent nauwkeurig terug te betalen.

9. En tot slot zou ik nog een keertje gaan shoppen, gewoon omdat het kan. En dit keer niet alleen voor mezelf, maar om al die leukerds die het al jaar en dag met mijn blutte persoon uithouden eens flink te pamperen.

Ja lieve lezers, het had zo leuk kunnen zijn. Maar in plaats daarvan ben ik een illusie en een lot armer, ga ik straks in mijn gouwe ouwe bolide in de file staan op weg naar het same old, same old huis (met daarin een vriend zonder pick-up truck).