Waarom je nu naar Moskou wilt
In 6 vragen en antwoorden
Moskou is een must. Ik ben een vakantie-recidivist. Ga altijd terug naar de plek waar ik het naar mijn zin heb, met als gevolg dat je nooit meer op een andere plek komt. En dat is leuk, want er is meer op de wereld dan Ibiza, New York, Parijs en Puglia. Twee dagen Moskou voelt als twee weken. Ik ben gevoed (in hoofd en buik), ik heb geshopt, ik ben verlicht en geïnspireerd. En ik heb een zeldzame kater.
Even over de mannen in Moskou, hoe zijn die?
Nou. Laat ik het zo zeggen: ik heb geen knappe Rus kunnen vinden. Het is meer het type ‘kom je mijn muur even stuken’ dan de sharp dressed banker boy. Ze zijn er vast, het is een groot land per slot, maar ik heb ze niet gezien.
Ja, vertel eens. Hoe groot is het land eigenlijk?
Het heeft 11 tijdzones om maar eens iets te noemen. Het is het grootste land van de wereld en twee keer zo groot als Canada, wat toch ook niet bepaald ondermaats te noemen is. Wel is het dunbevolkt, want qua inwonertal staan ze op de negende plaats. Er wonen ongeveer 150 miljoen mensen in Rusland. Stel dat je ooit bij Triviant de vraag krijgt welke landen aan Rusland grenzen, dan antwoord jij gewoon heel soepeltjes dit: ‘Noorwegen, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Wit-Rusland, Oekraïne, Georgië, Azerbeidzjan, Kazachstan, China, Mongolië en Noord-Korea.’
Hoe is de service? Ik denk bij Russen vaak aan een beetje onbehouwen types.
Ga je mond spoelen met wodka ik bedoel water, want je weet niet wat je zegt. Voordat je kontje de zitting van de stoel heeft geraakt, komt er iemand aangelopen met een krukje voor je tas. En toen ik mijn colbertje uitdeed, werd er een staande kledinghanger naast me geparkeerd waar mijn jasje op werd gehangen. Echt waanzinnig.
En zijn ze in voor een feestje?
Dat kun je wel zeggen. Het was ook de tweede avond wodka hier, wodka daar. Ik vond het ineens een reuze goed idee om met Maan naar een karaokebar te gaan. En daar was wodka. En een waterpijp. En Maan. En Kim Feenstra. En wij. Dat was toch wel even een leuk moment. Dat iedereen een potje wodka zit te zuipen en je ineens Maan hoort die ‘Halo’ begint te zingen. Ik kan je vertellen: daar gebeurde wel even iets in die zaal. En dat daarna Kim Feenstra nog even een potje gaat dansen op het podium. En ik daar confetti over heen bleef strooien. De rekening bedroeg 300 euro, maar de baas was zo verblijd met onze komst dat het bonnetje werd verscheurd, Kim en Maan allebei een emmer bloemen meekregen en ik in de taxi terug de chauffeur de auditie van Maan bij The Voice liet zien.
En heb je nog wat cultuur gesnoven?
Jazeker, wat denk jij wel niet. We kregen een rondleiding over het Rode Plein (dat trouwens rood heet omdat rood ook ‘mooi’ betekent in het Russisch, heeft niets met communisme te maken), we liepen over het Kremlin (dat ‘fort’ betekent en dat 27 hectare groot is, wist ik dus echt niet) en bezochten het museum The Armoury Chamber, dineerden in het Bolshoi (wat dus gewoon ‘groot’ betekent) en proefden kaviaar en champagne. En wodka dus. Vandaar de kater. Zo, nu is de cirkel weer rond.