Wat May gaat missen

(en de rest van de wereld ook)

Niet schrikken. Dit postje gaat over voetbal. Maar je gaat het leuk vinden. Dat denk ik tenminste. Er zit namelijk Chanel in. En Italië. En dan is het sowieso leuk.

Lees nou maar gewoon even. En flash straks even met je verworven voetbalfeiten bij je geliefde of je vader. Gisteren speelde Francesco Totti zijn laatste wedstrijd. En Francesco en ik, we gaan ver terug.

Tot veertien jaar geleden om precies te zijn. Geliefde en ik hadden een schandelijk betaalbaar appartement, ik had een zakcentje want ik had mijn vorige huis met dikke winst verkocht en geliefde had zich het rambam en ook nog eens de blubber gewerkt, dus ook hij kon wel even zonder werk en voor ik het wist woonden we in Rome. Hier vind je de trouwens de leukste tips voor als je voor het eerst naar Rome gaat. Aan de Via Giovanni Lanza met uitzicht op het Colosseum. Als echte Romanisti kochten we een zwarte Vespa en ja, daar gingen we elke twee weken mee naar het Stadio Olimpico. Tussen een kluwen andere Romanisti bewogen we mee naar de heilige plek. Ik lachte naar jongens die met vlaggen van hun club zwaaiden. Allemaal getooid in een rood-geel (giallorosso, de kleuren van de club) shirt van Rome met daarop 10 Totti, de sterspeler van AS Roma.

‘Tifi per noi?’ vroegen de Romeinen verheugd als we onze vaste stadionplek innamen. Ja, we zijn voor jullie. We studeerden op het clublied (‘Roma, Roma Roma, cuora de sta citta, unica grande amore che tante e tante gente hai fatto sospira’. Vrij vertaald: Roma, hart van deze stad, unieke grote liefde die zoveel mensen zuurstof geeft) en zongen het op gepaste sterkte mee.

Op zondag volgden we Totti in het veld, de andere dagen dook ik in zijn leven door de Chi te kopen, een heerlijk Italiaans roddelblaadje dat ik kocht onder het mom van ‘ik moet de taal leren’. Geliefde dook in biografieën en vertelde me het prachtige verhaal over de kleine Francesco die gescout werd voor Lazio Roma, ook wel bekend als de andere club, of de aartsvijand. Twee mannen van Lazio Roma stonden in pak voor de deur van het appartement van de familie Totti in de Romeinse wijk Trastevere. ‘We hebben interesse in uw zoon.’ Toen zijn moeder Francesco riep, kon ze hem nergens vinden. Hij had zich verstopt onder de eettafel. ‘Ik speel voor AS Roma en anders niet.’

Zo was het en zo ging het. Francesco Totti (ook wel bekend als ‘il bimbo d’oro’, oftewel de jongen van goud en ‘il capitano’) won met Italië het WK van 2006 en staat bovenaan de lijst van spelers die in de serie A de meeste doelpunten voor een club maakten. Hij speelde 759 wedstrijden voor AS Roma en maakte 305 doelpunten.

Natuurlijk hoort daar een vrouw bij. Totti trouwde Ilary Blasi, een Italiaanse showgirl die het schopte tot presentatrice. Ze baarde hem drie kinderen: zoon Cristian, dochter Chanel (serieus) en dochter Isabel. Ilary is precies zoals je een Italiaanse presentatrice verwacht. Sinds 2004 zijn er een paar injectables te veel in gegaan wat mij betreft, maar wie ben ik, een showgirl is ze nog steeds en in Italië houden ze nu eenmaal van een tikje te blond en een cupje meer.

Dit wil ik je ook niet onthouden

 Over Totti werden veel grappen gemaakt omdat hij niet de slimste van de klas zou zijn. Francesco besloot van zijn nadeel zijn voordeel te maken en schreef zelf twee boeken vol Totti-moppen die geliefde en ik dan weer kochten in het kader van: als je Italiaanse moppen begrijpt, spreek je de taal.

Ik deel er een met je. Francesco is bezig een puzzel te maken en doet er vier maanden over. Als hij trots zijn werk en de doos bekijkt, ziet hij dat er als leeftijdsindicatie 2-3 jaar op staat. ‘Dan heb ik het met mijn vier maanden toch supergoed gedaan.’

De opbrengst van de boeken gaat naar Unicef

Gisteren was dan zijn laatste wedstrijd. Al zit ik, helaas, niet meer elke twee weken in het Stadio Olimpico, ik ga hem missen. Hij nam afscheid met het heerlijk theatrale ‘In Rome ben ik geboren en in Rome zal ik sterven.’ Ik hoop dat ik in de tussentijd nog heel veel van hem en Ilary, haar lippen en natuurlijk van dochter Chanel mag genieten. Want de familie Totti, dat is gewoon royalty.