Wat niemand je vertelt over zwanger zijn en bevallen

Amayzerzzzz, moet je horen. Veel editors hier ter redactie hebben (nog) geen kinderen, maar zaten wel met Grote Vragen over de zwangerschap en de bevalling. En dus hebben ze mij per mail even wat prangende vragen gesteld: ik ben immers moeder van twee jongens (peuter S. en baby B.).

Zoals je ziet heb ik de antwoorden heeeeeeeel erg lang gemaakt. Opscheppen over wat ik allemaal weet over de zwangerschap en de bevalling is namelijk erg goed voor je ego, heb ik gemerkt. Hoe dan ook, doe er vooral je voordeel mee. Nog wel even een belangrijke huishoudelijke mededeling annex disclaimer: dit is gewoon ‘gezellig’ zwangerschaps- en bevallingsgebrabbel van Renske. Hier spreekt geen wetenschapper, ik put uit eigen ervaring, uit Google, en uit de ervaring van mijn vriendinnen met kinderen/zwangerschappen/bevallingen. De huisarts en verloskundige weten pas écht van de hoed en de rand, dus als je ergens mee zit of ergens tegenaan loopt: raadpleeg altijd een van hen. Maar echt.

1. We hoorden shit over heel lang ongesteld zijn, vertel?

Ik kon het zelf ook amper geloven, maar na je bevalling kun je tot zes weken lang bloed verliezen. Dit is echter geen ongesteldheid maar kraamvloed, waarbij het baarmoederslijmvlies wordt afgestoten. Bij sommige vrouwen zitten daar zelfs gigantische stolsels tussen, een soort ballen, die je praktisch door het doucheputje moet prakken. OMG, zei ik dat echt? Ja dat zei ik echt. Prak. Prak!
P.S.: Je echte ongesteldheid komt vaak pas weer op gang na een week of 6 tot 8, maar het kan ook langer duren. Borstvoeding onderdrukt het hormoon ‘prolactine’, en dat zorgt voor de opbouw van baarmoederslijmvlies en je eisprong. Dit is natuurlijk noodzakelijk bij het op gang komen van een ongesteldheid.

2. Draag je echt maandverband size luier?

Mensen! Om de voorgenoemde bloederige toestanden op te vangen is dat inderdaad wel handig. Ik weet nog goed dat ik me echt een hoed schrok van de matrassen die door de verzekering in het ‘kraampakket’ waren gedaan: het betreft hier namelijk echt een heeeel lang, dik maandverband, dat je bovendien het allerbeste op z’n plek houdt met de meest lelijke, maar gek genoeg GODDELIJK zittende oma-onderbroeken. Persoonlijk heb ik weken rondgelopen met de Mady van Zeeman.
Ik weet het. Het is erg.

3. Heb je echt lekkende tepels en hoe werkt dat?

Okeetjes, hier komt het. Je lichaam maakt zich tijdens je zwangerschap op voor het voeden van de baby, en dat betekent dat je borsten langzamerhand veranderen in een potentiële melkfabriek. Kan soms een beetje pijn doen btw, en sommige vrouwen lekken vóór hun bevalling zelfs al een klein beetje melk uit hun tepels. Zodra je bevallen bent en de baby hebt aangelegd, gaat de fabriek echt aan de slag en komt de melkproductie goed op gang. Tijdens je borstvoedingsperiode kun je vaker melk ‘lekken’. Ondergetekende zat daardoor soms opeens met natte plekken in the bra, maar toen ontdekte ik de zogeheten pads, eigenlijk een soort dikke wattenschijfjes die het lekken tegengaan. Drup. Drup. Drup.

Lees hier waarom Adeline geen kinderen wil.

4. Wat doet het met je onderkantje?

Ik weet helemaal niet of jullie dit willen weten, maar jammer dan! Hier komt het. Het kan zo zijn (let op, het hoeft niet) dat je onderkantje er vlak na de bevalling nou niet bepaald florissant aan toe is. Het kan sowieso heel ‘rauw’ aanvoelen – persoonlijk had ik vlak na de bevalling echt het gevoel dat ik in de fik stond daar – en soms heb je zelfs scheurtjes down under. Er moet immers een heel HOOFD door dat gaatje. Ga d’r maar aan staan als vagijn, moehaha. Anyways, uiteindelijk is mijn flamoes zonder grote scheuren uit de strijd gekomen, maar er zijn verhalen van vrouwen die een fokking totaalruptuur hadden, waarbij ze dus van de vagina naar de anus uitscheurden. Let op, niet in paniek raken nu, dit klinkt vreselijk horror, maar er zijn best wel wat tips en trucs om het risico hierop te verkleinen. Bovendien is een totaalruptuur vrij zeldzaam. Gebeurt het toch, dan is dat heel heftig en vervelend, maar het kind is er tenminste uit – toch het belangrijkste – en de wond geneest volgens de doktoren eigenlijk altijd goed. Wil je meer weten over uitscheuren? Lees hier dan verder. Succes.

5. Heb je een heel vol gevoel als je zwanger bent?

Niet iedereen. Ik wel, maar vooral aan het einde van de zwangerschap, omdat mijn baby hoog lag. Ik had rond mijn maagstreek een drukkend gevoel, kon ook minder eten dan anders, want er was simpelweg geen plek voor een volle maag. Wat overigens geen reet hielp bij het dun blijven, want ik at gewoon de hele héle dag door kleine beetjes.

6. En voel je je leeg als het eruit is? Kun je de buik daarna indrukken met je vinger (omdat ‘ie nog wat ‘dikkig’ is)?

Als je net bevallen bent voel je je inderdaad wat leeg. Of beter gezegd: minder zwaar en massaal. Je hoeft ein-de-lijk niet meer zo te sjouwen met je lijf. Je voelt je licht, frank en vri- oh nee, stop. Je bent vaak gewoon nog kapot van de bevalling en voelt je allesbehalve vitaal. Maar heus wat lichter hoor! Na paar weken voel je je pas echt weer (een klein beetje) als vroeger. Je buik is nog wel een tijdje dik en slap, maar dat trekt weg naarmate de tijd vordert en sporten helpt natuurlijk ook. LET OP! Ik ben nooit gaan sporten na de bevalling dus, dat is een probleem. Een probleem, hoor je me? Een probleem van groteske omvang, hoor je me?!

7. Hoe is het om voor de eerste keer weer seks te hebben, is het een andere ervaring?

Ik vond het wel meevallen, hoor. Sterker, ik voelde me juist wel weer lekker flexibel. Het kan wel even duren voor je er weer een beetje zin an hebt: je bent namelijk godskanonnen moe van het slaaptekort, en als je borstvoeding geeft, hebben veel vrouwen (ik althans wel) bovendien geen zin een polonaise inzake de borsten. Hoe dan ook, ik zeg: bezint eer ge begint. Verder adviseer ik glijmiddel, want het moet weer een beetje soepeltjes gemaakt worden daar.
Het persoonlijkste zal ik echter nu vertellen: ik ben er – vooral na mijn tweede kind – wel wat wijder door geworden. Dat je gewoon merkt dat de jongeheer wat meer ruimte heeft daar benee.

Even serieus, zei ik dat wéér echt? Ja, dat zei ik weer echt. Het spijt me. Overigens kun je hier wel gewoon wat aan doen hoor, maar dat zeg ik: dan moet je het ook wel echt doen. En niet je neus ophalen voor de oefeningen die je worden opgedragen zoals ik (bekkenbodemspieroefeningen. Heel Belangrijk).

8. Hoe voelt het als je borstvoeding geeft?

Heel gezellig, heel erg oer, heel erg fijn, heel erg lief, maar er zijn misschien ook momenten dat je het even heftig en STOM vindt. Het kan bijvoorbeeld pijn doen (dan heb je tepelkloven of een borstontsteking), en oh ja, het kan heel vermoeiend en tijdrovend zijn. De baby heeft namelijk maar één doel en dat is groeien. Gevolg: met gewoon een keertje per dag voeden (of ‘voeren’, zoals vriend L. het noemt) ben je er niet. Je moet de baby echt tussen de zes en acht keer per dag voeden, vaak ook ’s nachts. Inzake honger als een paard, je weet toch. Maar dat betekent dus wel dat je meerdere malen per dag/nacht in actie moet komen, ook als je moe, chagrijnig, kapot of jankerig bent. De baby is helemaal afhankelijk van jouw voeding en dat vloog mij soms aan. Daarom ben ik ook af en toe wat melk gaan kolven, zodat mijn vriend zo nu en dan eens een voeding kon overnemen. Op die manier kon ik dan even de hort op of wat bijslapen.

9. En hoe voelen tepelkloven?

Pijnlijk, bitch. Pijnlijk. En ik heb zelfs maar heeeeel kleine kloofjes gehad. Ik weet niet eens hoe het is om echte hardcore kloven te hebben. Hoe dan ook, ik ben er door een machtig mooi smeerseltje heel snel vanaf ben gekomen (ook omdat ik er zeer op tijd bij was) en dat is Bepanthen. De allerbelangrijkste megatip is echter dat je jezelf heeeeel goed laat informeren over hoe je een baby goed aanlegt aan de borst (dat gaat niet altijd vanzelf, hatseflats, goed). Een baby goed aanleggen helpt kloven voorkomen.

10. Was er bij jou ineens iets anders (stijl haar, krullend haar)?

Tjakka. Ik had werkelijk fantastisch haar tijdens m’n zwangerschap, ook toen ik borstvoeding gaf. Even serieus, ik verloor niet één haar door alle hormonen, dus het was dik en weelderig en modellerig. Those where the days. Maar toen ik stopte met de borstvoeding verloor ik dus heel veel haar. Oh, en na mijn bevalling bleek ik er sowieso opeens een schoenmaat bij te hebben. Een fukking schoenmaat! Schijnt te komen door een andere stand van mijn heupen.

11. Hoe komt het dat je cravings hebt tijdens je zwangerschap hebt en wat was jouw gekke craving?

Vooropgesteld heb ik geleerd dat tijdens je zwangerschap gewoon álles de schuld is van je hormonen, behalve als het je niet uitkomt natuurlijk. Mijn cravings? Komen ze: Nutella (er gingen hele potten met mijn naam erop doorheen), eieren met heel veel Belgische mayonaise en oh ja, álles met kokos. Met stip op één stond de kokosmilkshake van McDonald’s, daar deed ik werkelijk alles voor. Toen ze ‘m op een gegeven moment niet meer in het assortiment hadden ben ik gaan huilen en mokkend overgestapt op de kokos-limoenkwark van Danio. Verder chocolade, en als klap op de vuurpijl liters melk. Vet raar.

12. En tot slot: hoe voelt onvoorwaardelijke liefde voor zo’n hummel ineens?

Heel, heel bijzonder en krachtig. Het is een ‘houden van’ dat ik nog niet kende, het is compleet onvoorwaardelijk. Maar het is ook heftig om zoiets te voelen, vond ik. Je merkt meteen dat je met een duuzend onzichtbare touwtjes aan je kind vastzit; pas als het goed gaat met je kind, gaat het goed met jou. Voorbeeld: als je baby huilt, gaat dat dus écht door merg en been, terwijl de buurvrouw die op bezoek is misschien een zacht klein huiltje hoort. Nog een voorbeeld: veel vrouwen slapen lichter dan vroeger. Immers: je moet de baby ALTIJD kunnen horen als er wat is, zo vindt de natuur. Ik stond daardoor altijd ‘aan’, was constant aan het moederen. Vond het ook echt best heftig me te realiseren dat het kind, dat kleine frommeltje, totaal afhankelijk van me is. Dat je er dus niet zomaar de brui aan kan geven en kan zeggen: ik heb er even over nagedacht, en ik denk tóch dat ik beter af ben als alleenstaande, fulltime backpacker op een Thais strand. Toedeledokie. It’s for life. En dat is goed en mooi en fantastisch, maar ook gróót.

Oh, denk alleen niet dat niets anders er meer toe doet. Juist als je een kind krijgt, heb je soms ook weer even heeeeel erg de behoefte om het over iets anders te hebben dan slaapjes, voedingen, de oppas, huiltjes, groeicurves, kwijl en het consultatiebureau. Dan wil je gewoon even praten over heel andere zaken. Men neme president Trump en de vluchtelingencrisis, maar ook Gucci-riemen, taart en wijn en die ene gave nieuwe stoel die je onmiddellijk moet hebben. Man man man, zo belangrijk om het ook over andere zaken dan je (fantastische) beeb te hebben.

Nou, dat was ‘m weer. Het beste met jullie been en eventuele baby’s. Ik ga weer verder tikken over allerhande Gucci-zaken. Heerlok!

Over Gucci gesproken: lees hier welke cadeaus ik voor mijn verjaardag wil!