Water is de nieuwe wijn

Een krankzinnige kater, dat heb ik. Iets met een diner (hier vind je trouwens de leukste restaurants van Jet) met oud-collega’s, een infinity fles Lacoucette (mijn lievelings trouwens, het is dat ik een kater heb, anders zou het water me nu alweer in de mond lopen), een toetje in de vorm van een witte bourgogne en nog een afzakkertje op de stoep van een gaycafé in de vorm van een gin-tonic.

Potdorie zeg, wat kan een mens zichzelf aandoen. Daar zijn we dus klaar mee. In ieder geval vandaag. In ieder geval tot vijf uur. Grapje. Echt. Ik ga aan het water. Mijn nieuwe missie is water hip maken. Zo hip dat we geen wijn meer nodig hebben.

Niet alleen voor mezelf trouwens, maar ook voor de kinderen. Weet je wel hoeveel kinderen in Nederland te zwaar zijn? Nou, ik weet het ook niet precies en ben te katerig om het op te zoeken (en moet nu hardop om mezelf lachen, ook een teken van opperste staat van brakheid), maar het zijn er veel. En weet je hoeveel suiker er in pakjes drinken zitten? Zelfde antwoord. Precies weet ik het niet, maar het is sowieso te veel.

Als ik in Italië ben, bestellen we standaard twee flessen water. En wijn, dat ook. Eén met en één zonder bubbels. Mijn dochters drinken het zonder mokken. Dus toen ik thuiskwam, heb ik meteen de spreekwoordelijke koe bij de horens gevat. Wat nou als we eens stoppen met die pakjes en je gewoon water mee naar school neemt? Natuurlijk wel een leuk watertje, in een leuk flesje. Het oog wil ook wat en anders heb ik het gevoel dat ik er als moeder maar een beetje met de pet naar gooi, lunchtechnisch.

Ik hoop dat je meedoet. Want water is gezond. En goed voor de huid. En lekker. Echt. Kieper het in een wijnglas en denk er maar een druif bij. Cheers. En mocht je je vandaag net zo voelen als ik; hier een stukje waarin staat hoe je van je kater afkomt.