What’s going on?
Ineens is niemand zo georganiseerd als ik
Brad Pitt en Angelina Jolie hadden ooit een productiemaatschappij genaamd Plan B Entertainment. Het zijn van die types die altijd nadenken over een vangnet en als eerste de what if-vraag stellen. Als ik een productiemaatschappij zou hebben, heette die ‘Twee voor Twaalf Producties’. Ik ben altijd nét op tijd, of nét iets te laat.
Maar ineens is alles anders. Ik ben georganiseerd. Heel vaak schreef ik over hoe je je leven moet organiseren maar ik was zelf de laatste die het toepaste. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar ik ben het. Ik heb oppassen geregeld tot aan het einde van het jaar. Vraagt iemand me voor een etentje of een event, dan is het eerste wat ik doe mijn (digitale, dus altijd in de buurt) agenda checken en daarna een van de oppassen boeken. Voordeel: die kunnen altijd, want er is niemand die zo lang van tevoren zijn oppas boekt en dus zijn ze nog beschikbaar. En dat scheelt tijd en geeft rust.
Ook denk ik vooruit. Zo kwam zaterdag Sinterklaas aan, maar ik rolde uit een vliegtuig uit Moskou en koerste meteen door naar Noordwijk waar ik een gala had. Maar die avond daarna zouden de kinderen hun schoen zetten. Geen probleem, want ik had onze nanny gevraagd om drie leuke cadeautjes en strooigoed te halen. Kun je decadent vinden, georganiseerd is het wel.
Vroeger (in het tijdperk B.S.: Before Structuur) antwoordde ik altijd met ‘ja, leuk’ als er een uitnodiging voor een diner verscheen. Waarop vriendinnen in dezelfde appgroep soms tussenbeide kwamen en zeiden: ‘Maar dan ben je toch in Moskou?’. Nu laat ik de uitnodiging even rusten, kijk ik in mijn agenda of ik daadwerkelijk kan en pas dan bevestig ik. Én boek ik een oppas.
Ook zoiets. Ik zet ook reistijd in mijn agenda. Want als je om 12:00 uur een afspraak in Beesd hebt, lukt het je niet om rond 14:00 uur weer in het centrum van Amsterdam te zijn.
Van die dingen. Ik ben verworden tot een Rivelladrankje. Een beetje raar, maar ik ben er wel blij mee. Zou ik dan eindelijk echt volwassen worden?
