ZO MAAK JE MINDER RUZIE

Met een te korte nacht op zak schuif ik aan mijn ontbijt. Wat avocado en een gekookt ei, door hém klaargemaakt. Ik suf nog wat na, hij scrolt wat door de mail en kaboem: de rapen zijn gaar. Als in gekibbel boven de koffie en dat ook nog eens op een iets te luid volume. Het begon als een ieniemienie ochtendhumeur van zijn kant en een tekort aan slaap van mijn kant en ineens is daar ruzie. Of nou ja, discussie. Maar hoe dan, waarom? Geen idee en je kunt me beter vragen hoe je het voorkomt. Nou, dat heb ik natuurlijk even voor je opgedist in de archieven. Geen zorgen trouwens, dit tafereel aan de ontbijttafel is bij ons zeldzaam. Maar zijn bij jullie de rapen vaak iets te gaar? Dan kan dit je helpen om de gemoederen te sussen. Oké oké, klaar nu met al dat ge(s)preek(woord). Dit zijn aanraders als je elkaar te vaak de tent uit vecht (ha).

Allereerst, ruzie hoort bij je relatie en vooral als je net een beetje serieuze business wordt samen. Jij vindt dat de borden meteen die vaatwasser in moeten, hij laat de mayoresten lekker aankoeken. Of meneer spendeert zijn halve salaris aan het vullen van de koelkast, maar jij doet het prima on a budget (want hallo, er wordt voor die tas gespaard). De truc: je bekogelt elkaar niet met verwijten maar probeert je in de ander te verplaatsen. Haal de rode vlag binnen en wapper met die witte. Als je niet opgaat in het boos-zijn, dan denk je ook veel logischer na. Toch? Serieus, na een stomende ruzie weet je negen van de tien keer ook niet helemaal meer hoe het ook alweer kwam en blus je de boel af met stomende seks.

‘Gekibbel boven de koffie en dat ook nog eens op een iets te luid volume’

Tel tot tien, zo oud als Lutjebroek, maar het werkt. Knal niet meteen je frustrationes op zijn (ontbijt)bord, maar adem gewoon even in ennn weer uit. Voel je na tien seconden nog steeds razernij? Nou ja, misschien heeft ‘ie het er dan wel naar gemaakt. Maar de ochtend is trouwens ook helemaal niet geschikt om zware gesprekken te voeren. Tenminste, bij ons dan. Mijn advies: kies je moment zorgvuldig.

Repeat after me: ja, hij heeft díngen die ik gewoon een beetje mèh vind. Echt, het is normaal dat je niet al zijn kunstjes en trekjes de hemel in jubelt. Hij is mens, jij bent mens en zo is het. Al die perfectie, jekkederrie, is toch geen bal aan. En voordat je uit je pannetje gaat, in die tien bovenstaande de zenheid-zelve seconden, moet je proberen de modus te vinden dat het gewoon niet geeft. Het is helemaal oké dat hij na acht jaar alle knijpers aan de waslijn laat hangen als hij haast heeft maar zijn schone shirt wel meegrist. Ja, dat is het.

Haal de marktkoopman-vrouw in jezelf naar boven. Je mag dus echt wel onderhandelen. Ik heb het hier niet over het doodvermoeiende afdingen, hè? Dat je dat even weet, want je kan te ver gaan. Kijk wat voor jou werkt. En als je hersenpan wat mistig is, vraag dan om een raincheck. Soms kun je al dat hartzeer beter even laten afkoelen en opnieuw bevoelen voor je het scheldkanon in werking stelt.