ZO WERKT RENSKES NEGATIEVE GEDACHTEnSPIRAAL

(en het is erg)

Manmanman, ben ik nou de enige die hier last van heeft? Ik word – hoe leuk en knap en gezellig ik ook ben –  iedere dag gekweld door negatieve gedachtes. Het begint met iets kleins, maar al snel ga ik via een duizelingwekkende spiraal naar beneden, tót ik uiteindelijk in blinde paniek aan de beademingsapparatuur moet.

Hoewel ik bij gebrek aan de juiste beademingsapparatuur meestal wijn neem. Of een douche. Ik bedoel, ik ben geen alcoholist als je dat soms denkt!

Anyways, die negatieve gedachtenspiraal. Ik zal voordoen hoe dat gaat.

23:10 uur, ik lig in bed.

Het is weer veel te laat, zo kom ik ook nooit van die wallen af. Kom op, Renske Hoff, je gaat echt veel te laat naar bed. Op een dag gaan de mensen opmerkingen maken over je vermoeide gelaat! Je ziet er niet uit. Hier kan geen crème tegenop.

Iets anders, ik merk de laatste tijd dat ik helemaal niet kan lekker ademenen als ik op mijn rug lig. Ik word zelfs benauwd op den duur. Dan stijgt het naar mijn hoofd, en moet ik gewoon op mijn zij gaan liggen. Zie je, daar heb je het al. Ik ben benauwd! Heel vervelend allemaal en eigenlijk is het ook maar raar. Heel raar. Ik bedoel, wie heeft dat nou?

23:15 uur, ik zal eens vragen aan vriend L. of hij ook wel eens benauwd is bij rugligging (..)

Hij heeft het niet, nooit gehad ook en hij zegt dat hij slaapt. Mmm. Sorry dat ik besta.

23:16 uur, weet je wat ik denk?

Misschien is het wel iets fysieks en zit er iets op mijn rugslagader te drukken – dat is je belangrijkste ader. Ja, zo voelt het. Het voelt echt alsof er daar iets KLEM zit. Misschien is het wel een uitzaaiing van die melanoom dat ik vorige zomer had. Zul je altijd zien. Zul je gewoon altijd zien. Ja, ik bedoel, kanker is overal, ik lees de hele dag de verschrikkelijkste verhalen. Het is echt een afschuwelijke, vreselijke ziekte die iedereen kan treffen. Laatst las ik weer een verhaal over een jonge moeder die nog nét het leven schonk aan een jongetje, maar daarna zelf overleed aan baarmoederhalskanker.

‘Het is een hel en dat is het. Ik durf mijn mail nu gewoon echt niet te checken’

Of ik heb iets aan mijn hart. Ik denk het. Ik moet zo’n harttest denk ik, met zo’n 24-uurs kastje. Dan zullen we er wel achterkomen wat het is. Een ritmestoornis, zoiets?

Longembolie! Kan het ook zijn lees ik net op Google. Mijn god, een longembolie. Komt misschien wel omdat ik heb gerookt van mijn 15e tot mijn 31e, krijg ik toch nog mijn straf! Of misschien is het wel longkanker? Dat schijnt de nieuwe ziekte van de toekomst te zijn voor (jonge) vrouwen. Toegegeven: als je longkanker hebt ben je ook vaak erg aan het hoesten, maar misschien ben ik net degene die longkanker heeft zonder hoest.

– Even tussendoor, mijn vriend heeft het natuurlijk best heel zwaar met mij. Maar maakt u zich vooral geen zorgen over ons, we weten  alles over hoe je een lange relatie in stand houdt –

07:30 uur, de volgende ochtend, in de badkamer.

Check die wallen dan. Niet te doen gewoon. Ik weet het ook niet meer. Ik moet echt vroeger naar bed. Maar.. hoe moet ik in godsnaam ooit in slaap vallen voor 23uur? Slaappillen? Yoga? Ik heb geen tijd voor yoga.

Ik kreeg trouwens gister een brief van Aegon, en ik moet ‘m echt open maken. Het is namelijk een hele dikke envelop en ze willen vast van alles van me.

Het is denk ik een overzicht van het schamele pensioen dat ik heb gespaard toen ik nog een vaste baan had, en dan zeggen ze erbij dat ik nu echt allemaal heel ingewikkelde stappen moet zetten. Oh, ik durf niet in die brief te kijken. Maar het moet toch!

Misschien moet ik zo’n pensioenmannetje bellen. Vreselijke figuren schijnen het te zijn, maar ze maken vast die brief voor me open.

07:35 uur.

Vriend L. zegt dat je huis ook gewoon je pensioen kan zijn, maar ik vraag me af hoe dat werkt. Ik bedoel, moet je dan je huis verkopen voor een kleiner huis? En vervolgens in dat kleiner huis je grote huis gaan zitten opeten? HUH? Waar ging het mis? Er moet, nogmaals, écht iemand komen om mijn pensioen door te lichten. Stel dat ik (mocht ik dan überhaupt nog leven) geen cent te makken heb als ik met pensioen ga. Als enige! Ik bedoel, volgens mij spaart iedereen braaf voor zijn pensioen en ik niet. Ik kan gewoon niet met geld om gaan. Gewoon niet. Ik stel alles uit. Altijd maar alles. Zo wordt het nooit wat met mij.

Ik moet ook nog steeds mijn administratie bijwerken, en ik moet mijn urenadministratie van 2016 ook nog steeds in een documentje zetten. Oh nee, wat als de Belastingdienst komt checken? WAT.DAN?

08:45 uur. (…)

Ik hoop zó dat het artikel goed is dat ik gister heb ingeleverd. Ik heb er echt mijn best op gedaan. Ik zat er maar mee te klooien, maar uiteindelijk moet je gewoon op send drukken. Dat heeft iemand mij ooit geleerd. Loslaten! Let it go! Op hoop van zegen, dat werk.

Ik heb alleen nu al sinds gistermiddag 14.00 uur niks gehoord. Helemaal niks. Dat komt misschien omdat ze het gewoon druk hebben óf omdat ze het al hebben gelezen en geen.flauw.idee hebben waar het over gaat. Sterker: ze vinden het een bullshitartikel. Echt een heel slecht artikel. Ze kunnen er niks mee, en er moet echt nog keihard aan gesleuteld worden, en dát betekent weer dat alle mensen die in het artikel voorkomen opnieuw geïnterviewd moeten worden. Oh mijn god, die gaan daar natuurlijk nooit tijd voor hebben. Die gaan dan gewoon zeggen dat ik dat even eerder had moeten bedenken! Het is een hel en dat is het. Ik durf mijn mail nu gewoon echt niet te checken. Oh, ik hoop zo dat ik geen mail heb.
Nou, dit was het. Ik denk misschien wel dat ik hulp moet. Wat denken jullie?