ZO ZEG JE ALLE FEESTJES WAAR JE GEEN ZIN IN HEBT TACTVOL AF
Die Toscaanse bruiloft waar je ei-gen-lijk geen geld voor hebt. Die babyshower die superonhandig uit komt, de grote Abraham-discoparty van je 50-jarige oom waar je Gewoon. Geen. Zin. In. Hebt. HOE ZEG JE ‘NEE’?
Afzeggen blijkt nogal een dingetje. En ik ga niet de schijnheil zitten uithangen, want de afgelopen jaren heb ik ook wel eens met de meest debiele smoezen feestjes afgezegd. ‘Nee’ zeggen moet je namelijk leren. Het is een kwestie van aanvoelen bij wie en wanneer je ‘nee’ zegt. Kun je het überhaupt maken om op bepaalde belangrijke momenten in andermans leven niet te komen opdraven? En kun je het anderzijds tegenover jezelf maken om steeds ‘ja’ tegen anderen te zeggen en ‘nee’ tegen je eigen me-time? Ik zeg het je: lastig. Een en al moreel geneuzel en getouwtrek in je hersens.
Maar er is hoop. Echt. Ik las een paar dagen terug een stuk in Het Parool van journalist Kim van der Meulen en zij beschrijft het monsterlijke probleem eigenlijk als iets heel simpels. Op een tactische, stijlvolle en nette manier ‘nee’ zeggen op een uitnodiging: het kán dus gewoon. En dit is hoe je dat doet:
Stap 1: scan het ‘slachtoffer’
Tsja, bij de verjaardag van je bestie is het lulliger om af te zeggen dan bij die schoolreünie waar je eigenlijk toch al niet op zat te wachten. Ik bedenk me op dit soort momenten altijd: zal je intens gemist worden door de jarige/bruid/younameit? Stel je mensen écht teleur of denk je dat alleen maar? Als het antwoord ‘ja’ is: raap jezelf bij elkaar en ga toch, al is het even. Is het antwoord ‘neuh’? Ga door naar stap 2.
Stap 2: wees eerlijk en reageer snel
Hoewel je gewoon kunt zeggen dat je al iets hebt op die datum, zijn veel mensen geneigd eerst een soort van vage halve ‘ja’ te zeggen, om vervolgens met een smoes af te zeggen. En daarmee manoeuvreer je jezelf alleen maar in een lastig parket. De last-minute afzeggers zijn het irritantst, dus als je al meteen aanvoelt: meh, dit wil ik niet, probeer dan meteen te reageren. Scheelt je een hoop hoofdpijn in the end.
Stap 3: als je toch een lulverhaal verzint, zorg dan in íeder geval voor een smoes die dicht bij de waarheid ligt
Het is soms te pijnlijk om eerlijk te zijn. Zeggen dat je geen geld hebt bijvoorbeeld of ronduit geen zin hebt, een burn-out hebt. Snap ik. Maar aankomen met een zielige smoes over zielige oma X (karma freunden, nóóit doen), of kat Loulou die nu toch eíndelijk gaat bevallen is niet handig. Wil je niet vertellen over die burn-out? Zwak het dan wat af en zeg in ieder geval wel eerlijk dat je jezelf voorbij aan het rennen bent. Heb je een te gênante diarree attack? Zeg dat je spastische darm op begint te spelen en lach erbij. Een volledige leugen breng je vaak ook weer anders over dan een halve waarheid.
Stap 4: voor de last-minute afzeggers: bellen
Zeker als je op het laatste moment afzegt is het belangrijk om je stem te laten horen. Stel, je hebt net knallende ruzie met je lief gehad en je hebt geen zin om huilend aan te komen op een feestje, bel dan even om te zeggen dat er thuis iets gebeurd is waardoor je niet kunt komen. En maak meteen een nieuwe afspraak om te laten zien dat de relatie met de persoon van het fuifje wel belangrijk voor je is. Je moet wel een mega hork zijn wil je hier geen begrip voor kunnen tonen.
Succes hè, met tactvol zijn. Want moge het nog niet duidelijk zijn: het is een kunstvorm. Onze May heeft ‘m natuurlijk al onder de knie. Ik eh, ga nog even oefenen.
