ZO ZIET JE VAGIJN ERUIT

En dat is dus heel normaal

Laatst bekende iemand mij dat ze een schaamlipcorrectie had ondergaan. ‘Oh ja?’ was mijn reactie, terwijl ik deed alsof ik dit soort gesprekken dagelijks voerde. ‘Ehm…, hoe zagen ‘ze’ er eerst uit dan?’ Volgens haar piepten haar lippen er een beetje tussenuit en dat vond ze niet zo fraai. Helemaal niet nu ze zich weer na haar scheiding op de singlemarkt moest begeven. ‘Maar hoe erg was het dan?’ vroeg ik, denkend aan mijn eigen onderkant. Waarover ik niet in detail zal treden, maar ooit schreef ik deze scene in Hemelen:

Een gevoel van afschuw stroomde door haar heen. Was dit haar kut? Die grauwgekleurde vleeslappen waar een clitoris als een verdwaalde kabouter tussenuit piepte? Ook haar anus zag er aanzienlijk anders uit dan die van de meisjes in de pornofilms die ze weleens had gezien. De kleur van haar huid had iets weg van een geoxideerde biefstuk. Een onbestemd bruingrijs pigment.

Ze haalde snel de spiegel weg en bleef even wezenloos zitten. Daarna trok ze haar kleren aan en ging als een bezetene de ramen lappen.

Uiteraard vroeg ze vrij snel daarna, toen ze van de eerste schrik was bekomen, aan Ruben wat hij van haar vagina vond. Hij zei: ‘Gewoon.’ Ze drong verder aan. Hoe hadden andere vagina’s eruit gezien, waren haar schaamlippen groter of kleiner dan gemiddeld en vooral welke kléúr hadden die andere poezen gehad?

Ruben verzekerde haar dat ze een zeer gemiddelde vagina had, en toen hij zag dat de ongerustheid op haar gezicht nog niet was verminderd, voegde hij eraan toe dat haar vagina lekker was zelfs, en dat er niets was om zich zorgen over te maken. Maar Lot had gezien wat ze had gezien.

Verder met de conversatie. Nou, ze waren toch echt wel zichtbaar geweest. ‘Maar hoeveel dan?’ vroeg ik. Het bleek dat het om ongeveer anderhalve centimeter laaghangend vlees ging. Om deze anderhalve centimeter had deze arme vrouw iemand in haar dierbare lieve poes laten knippen en wekenlang pijn geleden. En nu, een half jaar later, waren de littekens nog steeds zichtbaar. En waarom? Ik neem aan dat voor de ingreep nog nooit iemand gillend weg was gerend na een aanblik op haar vagijn. En als dat al wel het geval was, dan was die man een absolute hork en krijgt hij wat mij betreft een straatverbod voor álle vrouwen.

Ik heb het idee dat vrouwen veel te hoge eisen stellen aan de aanblik van hun onderkant. Dat brengt mij op het volgende: weten wij eigenlijk wel hoe een normale poes eruit ziet?

‘Ehm…, hoe zagen ‘ze’ er eerst uit dan?’

Omdat ik zelf maar een beperkt referentiekader heb (al ga ik regelmatig naar de sauna en kan ik op basis daarvan al vertellen dat anderhalve centimeter schaamlip echt heel normaal is), heb ik even contact gezocht met een professionele vaginagluurder: een gynaecoloog.

Zij vertelde me dat van alle dozen die zij op jaarbasis ziet – en dat zijn er al snel een stuk of tweeduizend – ze misschien maar één keer opkijkt omdat de vagina in kwestie wel heel bijzonder is. Dus laten we beginnen met vaststellen dat de kans dat jouw vagina echt raar is maar heel klein is. ‘Net als oren,’ zei ze, ‘heb je vagina’s in alle soorten en maten. Er is meer normaal dan je denkt.’

Verder wist ze me te vertellen dat de meeste vagina’s niet roze van kleur zijn, maar grauwig. Ik weet het, in pornofilms heeft iedereen een ‘beschaafde’ roze vagina en dat kan je behoorlijk op het verkeerde been zetten. Maar net zoals normale vrouwen zich beter niet met topmodellen kunnen vergelijken, moeten we dus stoppen met onze dierbare snoezepoes te vergelijken met die van pornoactrices die doorgaans net achttien zijn en veelal de bleek hanteren.

Dan de lip. Sommige schaamlippen hangen wat verder naar buiten dan de andere. Sommige zijn wel vijf centimeter lang. Sommige zijn wat rimpelig. Sommige zijn glad en roze (maar vaak niet). Schaamlippen zijn er in alle soorten en maten, dus zullen we in godsnaam stoppen met ons ervoor te schámen?

Lieve vriendinnen, je poes hoeft niet mooi te zijn. Als zij eruit ziet als een ontplofte kalkoen, dan is dat hartstikke normaal. Het enige wat je in de weg staat om een geweldig seksleven te hebben zijn je eigen onzekerheden en onrealistische verwachtingen. Echt, hoe meer je je druk maakt over je onder-aanzien, hoe minder je je kunt overgeven aan de mojo. We hebben het al druk genoeg met mani/pedi’s, de perfecte eyebrow en corrigerend ondergoed. Zullen we onze vagina gewoon lekker met rust laten?