6x dit is dus echt Italië

We zijn dus in Puglia. De hak van Italië. Je kent me: geef me een hak en je hebt me. Maar dat is natuurlijk niet de reden waarom het hier zo fijn is. Hier vind je het rode-broeken-vrije (ja sorry hoor, maar ga naar Italië en je struikelt over de beschaafde Nederlanders) Italië. Het precies-zoals-je-het-hebben-wilt-Italië. Ik heb 6 bewijzen verzameld.

1. Dit zeggen ze

Kinderen praten hier met die typisch Italiaanse stemmetjes. Herhalen, net als hun moeders, alles minstens drie keer om hun woorden kracht bij te zetten. Leggen hun duim op hun andere vingers en bewegen hun handen voor hun borst in opwaartse beweging. En echt niet dat je ze woorden als ‘shit’ of ‘fuck’ hoort het zeggen. Hier klinkt een luid en duidelijk ‘Madonna Mia’ als er gevloekt wordt.

2. Dit dus ook

Heus dat Italië staat voor smaak en stijl, maar hier op campania (op het platteland) is het natuurlijk geen Dolce & Gabbana en Prada wat op het modemenu staat. Denk comfortabele joggingbroeken, een groot T-shirt en jawel hoor, onze overbuurvrouw ter plaatse heeft zo’n heerlijke moedervlek op de wang waar trots vier lange haren uit groeien. Want dat, dat is zo mogelijk een nog echter Italië dan de zwartgelokte, hooggehakte Milanese.

3. La famiglia

Die heb je en houd je. Wat wij ons niet voor kunnen stellen, gebeurt hier nog steeds echt. Mimmo, de tuinman van het huis waar wij in verblijven, woont in een palazzo met tutta la famiglia. Zijn ouders, zijn zus, zijn broer en hun gezinnen. In totaal acht kinderen en tien volwassenen. Kijk, dan is meteen je oppasprobleem getackeld.

4. Eindeloze zomer

Deze verzin je ook niet. Hier in het zuiden zijn de scholen niet uitgerust met airco’s waardoor het veel te warm is om les te geven en te krijgen. Daarom geldt hier een eindeloze vakantie van begin juni tot half september.

5. De ijsjescultuur

Spreek een gemiddeld Italiaans kind aan rond de klok van pak ‘m beet elf in de ochtend en hij/zij heeft zijn eerste gelato al te pakken.

6. Il pranzo

En dan vooral de lunch van zondagmiddag; die gebruik je met je familie. Lange tafels, karaffen wijn, kinderen die van obers heus op een iPad een filmpje mogen kijken en halverwege buiten op het plein verder spelen en afsluiten met een kopje zelfgemaakt citroensorbetijs waar voor de liefhebbers (schuldig) een vleugje wodka aan wordt toegevoegd. Iets zegt me dat dit in de buurt komt van hoe het leven bedoeld is.