72 uur in Portugal

Wie me volgt op Instagram, heeft gemerkt dat ik de afgelopen dagen op een klein wolkje zweefde. Het wolkje heet de Algarve. Ik weet niet zo goed wát het is, maar iedere keer als ik er ben is alles precies perfect. Waarom in het weekend thuis op de bank zitten als je ook in Portugal kunt lopen? In de categorie kort maar krachtig kan ik niet vaak genoeg roeptoeteren: pak eens een weekendje Portugal mee. Want man o man, wat is dat toch een heerlijk land.

Doen: een auto huren. Portugal is gemaakt voor roadtrippen. Voor vijftig euro heb je al voor drie dagen een auto. Terwijl je, als je vanaf de luchthaven van Faro met de taxi naar je hotel gaat, al veertig euro kwijt bent. You can do the math.

Niet doen: kiezen voor een vlucht met ‘chille’ tijden. Ja, ik snap dat je wekker zetten om twee uur ’s nachts niet echt een feestje is, maar als je slechts een weekendje gaat, is er niets chiller dan vrijdagochtend al om 07.00 uur landen. Hallo dag die nog in het verschiet ligt!

Doen: je meteen met je aarsje richting het strand begeven. Er is geen tijd te verliezen. Ik vond Praia da Senhora da Rocha een belachelijk mooie plek. De Benagil sea cave staat daarnaast in de top tien mooiste stranden van Portugal. Vergeet de haastige stedentrip; de ministrandvakantie is helemaal lekker om jezelf volledig op te laden.

Niet doen: een planning maken. Een lekker tentje opzoeken om uit eten te gaan: oké, maar laat verder lekker alles alsjeblieft op z’n beloop. Wat wij hebben uitgespookt? Geen ene reet. Een soort eat, sleep, sun, repeat. Autootje huren en alles op ons dooie akkertje verkennen.

Doen: Pastel de nata eten, ongetwijfeld dé bekendste zoetigheid in Portugal. Ben je in de buurt van Albufeira, ga dan naar Pastelaria Riviera. Regel is vaak: hoe lelijker de bar, hoe beter ze zijn.

Niet doen: denken dat je ooit in je leven lekkerder sushi gaat eten dan bij Tatsumi in Olhos de Água. Ja, ik snap er zelf ook nog de ballen van. Bestel een kan sangria en de sushiboot en je bent de hele avond zoet voor dertig euro.

Doen: nu we het toch over lekker eten hebben; de lekkerste Amêijoas (je weet wel, die venusschelpjes uit de pasta Vongole) eet je trouwens ook aan zee in Olhos de Água. Oestertje erbij, goed glas wit en je knort van geluk.

Had ik al gezegd dat dit het fijnste reisje sinds tijden was? Bij dezen.