Africa diary

Of ik zin had om een weekendje tot rust te komen in de wildernis in het zuiden van Afrika. Vier dagen detoxen met een programma vol yoga, ontspanning en wildlife. Precies twintig jaar geleden dook ik voor het eerst in de wildernis van het Zuid-Afrikaanse land, dus je snapt dat ik me dat geen twee keer liet zeggen. En toen ik de accommodatie kreeg doorgemaild, die blonk van nieuwheid en luxe, maakte mijn hart een sprongetje en het enige wat ik terug mailde was een ‘JA’ met hoofdletters en tien uitroeptekens. Het verblijf, Mhondoro Game Lodge, dat zich middenin de prachtige natuur van Welgevonden bevindt, is twee jaar geleden na een afschuwelijke brand volledig gerenoveerd en de lodge is het mooiste wat je ooit gezin hebt. Ik ging dus. En dat ging zo.

Om vier uur werd ik gewekt door onze ranger. Half slapend realiseerde ik me na vijf minuten eindelijk dat ik gewoon in het Afrikaanse land wakker geworden was. Vier uur dus, dat is zelfs voor mij, vroege vogel, meer midden in de nacht dan dat het ochtend is. Ik moest erop vertrouwen dat het het waard zou zijn. Aangezien ik aan een plens water, een veeg met mijn tandenborstel en een borstel door mijn haar genoeg heb in de ochtend, had ik meer tijd niet nodig en stond ik dus om 4.15 uur al op de yogamat. Een zonnegroet bij zonsopgang met uitzicht over het groene Welgevonden, de downward dog doen terwijl de springbokjes om je heen dartelen, de groepen zebra’s voor je neus die hun ontbijt weg grazen en een brullende leeuw die in de verte ook even laat weten dat ‘ie wakker is. De yogajuf had gelijk: het wás het waard.

Na een groen sapje en een graaitje noten gingen we de safari-jeep in; je bent in Afrika of je bent het niet. Zo’n game safari zoals ze dat zo mooi noemen (ik weet nog steeds niet waarom) is ondanks het gerammel en gestoot pure meditatie. Met de wind door je haren en je blik op oneindig op zoek naar immense olifanten, groepjes spelende everzwijnen en elegant lopende, torenhoge giraffen. Tegen negenen waren we weer terug op het honk, waar we ontvangen werden met eenopfris doekje en een fantastisch gedekte ontbijttafel. Oké, de warme croissantjes ontbraken en ook de vers gezette kop koffie kon ik vergeten (detox dames, detox), maar de verse gezonde sapjes, zelf geroerde geitenyoghurt, homemade granola en salades uit eigen moestuin maakten veel goed. Even heb ik het idee alsof we al richting zonsondergang gaan. Integendeel. Het is pas elf uur.

En nadat we onze buikjes met vitamines gevuld hadden, was het tijd voor ontspanning en massage, badderen in schuim met uitzicht op het wild en mindfulnesssessies in de natuur. Ik weet niet wat het is met de Afrikaanse lucht, maar al na één dag ben ik ondanks de gemiste uren slapen meer zen dan ik ooit geweest ben. We ploften in het zoute verkoelende bad, we fotografeerden een drinkende olifant op drie meter afstand en kregen een zeer leerzame workshop over ayurvedische voeding.

Zelfs rekken, strekken, ontspannen en meditatie zorgden voor knorrende magen. En daarmee wil ik even gelijk douze points geven aan de geweldige chef-koks van het resort. De kunstwerkjes die we tijdens ontbijt, lunch en diner voorgeschoteld kregen waren stuk voor stuk très instagrammable en zó lekker dat het je stukje kraakverse, warme stokbrood, stukje zachtromige brie, perfect gebakken biefstuk of ijskoude Chardonnay spontaan deden vergeten. Nee, huisgemaakte ceviches, fluweelzachte soepen, goedgevulde salades en de meest kleurrijke sappen maakten meer dan goed. En dat natuurlijk allemaal biologisch, uit eigen tuin en met een heleboel Afrikaanse liefde bereid.

Na een dag vol wilde dieren, rekken en strekken en ontspanning eindigen we de dag zoals we die ook begonnen waren: op de yogamat bij zonsondergang. Ik snuffelde nog geen 24 uur aan de warme Afrikaanse lucht en wilde er voor altijd blijven. Ik sliep die nacht als een roos, dat snap je. En de volgende ochtend? Toen sprong ik zonder problemen terwijl de zon opkwam uit mijn bed. Zonder koffie, maar met een groot glas citroenwater, die door de mooie zonsopgang met een voorbij flitsende impala bijna net zo lekker smaakte.

Ik wilde hier nooit meer weg.

Ik ben verliefd.

Op Afrika.