Als je altijd moet huilen met oud & nieuw

Op de laatste dag van het jaar geldt er, met wie ik dan ook ben, één traditie. En dat is: terugblikken.

Het is goed om even stil te staan bij het jaar dat weer voorbij is. Je kiest een hoogtepunt uit en een dieptepunt. Je moet kiezen. En dan mag je een droom kiezen, iets wat je wenst in het nieuwe jaar. Dus niet wat je ooit zou willen, maar precies wat je wenst voor het komende jaar. Vroeger was dat iets in de trant van: ‘tentamens halen’ of ‘drie keer scoren in één hockeywedstrijd’. Geloof mij: genoeg voer voor tranen dit, want het is altijd emotioneel. Of soms heel grappig. Want de laatste regel is, en dat was vooral in de pubertijd erg leuk, je mag iets opbiechten. Iets verklappen dat je geheim hebt gehouden dit jaar. En de regel is dan dus dat niemand er boos om mag worden.

Zo kwamen de ergste en toch ook leukste verhalen op tafel, vroeger bij ons thuis, waar we 31 december altijd vierden met onze beste vrienden en ons gezin. Stiekem in auto’s gereden zonder rijbewijs. Naar een wild festival in Duitsland geweest zonder iets te zeggen. Die ketchupvlekken op het gordijn? Eh ja, dat was ik. Huisfeestje toen jullie een weekendje op Texel zaten. Oeps. Of mijn vader die toch echt per ongeluk de fietsmand van mijn moeder is kwijtgeraakt maar het niet durfde te vertellen. Waar ze zo aan gehecht was. Maar niemand werd boos.

Dit jaar heb ik misschien wat minder op te biechten, maar des te meer hoogtepunten om op terug te kijken. Mijn hoogtepunt is niet mijn bruiloft. Hoe pijnlijk ook, want ja, het was wél de mooiste dag van m’n leven. En het is ook niet mijn geweldige huwelijksreis door Californië en Hawaï. Het is dat ik zwanger ben geworden. Dat dat mij gegund is, dat dat ons gegund is, dat het zo makkelijk ging. Het idee dat ik moeder ga worden.

En daar ga je al. Die allerlaatste dagen van het jaar samen doorbrengen met je allerliefsten hebben iets speciaals. Iets waardoor je gelijk emotioneel wordt. En dan heb ik Auld Lang Syne nog niet eens aangezet. Het allermooiste nieuwjaarslied. Schaam je niet hoor, zovelen hebben er last van, van die emoties zo rond de jaarwisseling. Another year over. En een nieuw jaar dat op je te wachten staat – met wie weet wát allemaal.

Mijn wens voor 2019 is heel duidelijk: twee gezonde kindjes op de wereld zetten. Ik hoop voor jullie allemaal ook heel, heel veel moois in dit nieuwe jaar. En blijf hier een daar een beetje stout doen hè, anders wordt dat opbiechten in december zo saai.