Als je hopeloos achterloopt bij het kijken van een serie

Stond ik vanmorgen even een lekker koffietje voor mezelf te maken in de keuken, hoor ik ineens allerhande inside info over The Affair. Ik ben op vijf en driekwart van seizoen één, de rest van de redactie is zo’n beetje klaar en smacht naar seizoen vier. Maar, het gaat nog wel over Noah en over Alison en ik hoor ook van alles over Cole. Dingen die ik níet wil horen. Dingen die ik ga doen als ik dingen hoor. En dingen die ik plotseling snap.

Dat May ineens een beetje een hekel kreeg aan Noah

Eerst dacht ik nog: wie de falderiefaldera is Noah, nu sta ik op met Noah en ga ik er… Nou ja, je snapt me. Je leert ineens mensen kénnen die de mensen om je heen al kennen. Alsof je een oude, nieuwe vriend begroet.

Dat je wíl dat ze eindelijk eens gaan seksen

Dit gaat alleen op voor The Affair, hoor. Bij The Handmaid’s Tale had ik dat niet. Maar je komt erachter dat jij nu ook wil wat de rest al eerder wilde, hoe gek je het toen ook vond.

Dat ik weer eens met mijn vingers in mijn oren heel hard ‘lalalala’ sta te roepen op de redactie

Omdat ze het over aflevering zes van seizoen drie hebben en daar ben ik van z’n lang-zal-ik-leven nog niet. Ik ben zó bang dingen te horen die ik niet wil horen dat ik op een drafje de redactie afren.

Dat je rond tweeën wel naar huis wil

Omdat zij dus al bij aflevering zes van seizoen drie zijn en ik nog maar bij vijf en driekwart van één. Ik moet en zal en wil vliegensvlug door de seizoenen heen. Ik heb een heel weekend The Handmaid’s Tale gebinged om op maandag mee te kunnen kletsen over vluchtpoging nummer drie in plaats van twee. En eerlijk: als je rond tweeën naar huis gaat, dan kom je veel verder dan wanneer je maar drie afleveringen af kunt tikken ’s avonds.

Dat ze allemaal een affaire willen

En dat je de vreemdgangers zelfs een beetje snapt. Je snapt dat je collega’s rare dingen willen die jij nu misschien ook wel wil, ook al wil je het niet in het echt. Snap je? Nee? Even The Affair kijken dan. 

Dat je op je tenen aan komt lopen

Om eerst te checken waar het gesprek over gaat, en áls het erover gaat, dat je het dan weer als een cocoloco op een rennen zet. Want. Je. Wil. Niets. Weten.

Wil je stiekem wel

Je wil dingen opvangen die niet al te veel verklappen, maar waar je exact genoeg nog net een beetje meer nieuwsgierig van raakt, zodat je om vijf voor zes staat te trappelen om naar huis te gaan. Eten is bijzaak, dat kun je ondertussen wel wegmoffelen; kijken is wat je wil.

Oh, P.S. en P.P.S. en meer: lees niet eerst de ‘samenvatting’ van een serie of film op Netflix.