#Amayzinetravels

Griekenland Diary

“Can we have a bottle of…” Laat het aan onze Daniëlle om de zaakjes perfect te regelen. De vriendelijke medewerker van Sani Beach onderbrak haar begripvol en zei meteen: “Of course, madam, you want water?” Stilte. “No, not water…” En ja hoor, daar liep ze naar buiten met drie flessen cava. Voor onderweg, zodat we de busrit naar het vliegveld in stijl konden doorbrengen. Met een gevuld glas, sterke verhalen en een workout voor de buikspieren in de vorm van hysterisch hard lachen.

Drie dagen in het paradijs zijn voorbij, maar leven door in de foto’s en de verhalen. Van Kiki en May die de vleugel van de bar verrasten met een quatre mains vlooienmars-versie. Van alle manieren die we bedachten om de tinnen mokken waar onze gin mules in geserveerd werden op illegale wijze mee te nemen (niet gedaan hoor). Van alle pogingen om elk gerecht dat we aten te analyseren zodat we het thuis zelf zouden kunnen maken want mijn hemel, wat intens lekker. Van het in slaap vallen op de warme, stenen bedden in de spa. Van de stretched golfkar (die we onze Uber-limo noemden) waar we met wat pers- en duwwerk met z’n negenen precies in pasten. Van de lege accu van de golfkar die we uiteindelijk met eigen handen de heuvel (sommigen noemden het een berg) op duwden. Van de kamers waar een kleine kernramp leek te hebben plaatsgehad. Van de de designertassenparade (de buit: twee Chanel-tassen, twee Louis Vuittons, twee Gucci’s, een Chloé, een Isabel Marant, twee Mulberry’s, een APC) en van onze wat eclectische muziekkeuze die uiteenliep van Avicii’s (van Avicii’s) “Wake me up when it’s all over” tot “Hé, buschauffeur”. Dat laatste was inderdaad na de gin mules en tijdens de duwsessie de heuvel op.

Sani Resort kortom, je was geweldig. We kunnen er weer tegenaan. Maar houd die gin mules-mokken in gereedheid, want we zouden zomaar ineens weer voor jullie neus kunnen staan.