Het was toch écht tijd om die tropische temperaturen weer te verlaten en in te ruilen voor die Hollandse, gure kou. En dat ging niet van harte, kan ik je vertellen. Jon en ik hadden direct ons kriebelhoestje terug en mijn lippen sprongen meteen van ellende kapot. En dat terwijl we op Curaçao geen dag vitaminepillen hebben geslikt en ons kiplekker voelden, ondanks de vele cocktails op het strand… Zou die vitamine D toch echt zo’n wondermiddel zijn? Of zit het gewoon tussen onze oren? Otis heeft er gelukkig nul last van en lacht van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, mét of zonder dikke wintertrui.
Op veler verzoek zal ik jullie mijn favo sieradenspot verklappen, die ik tot nu toe zo heimelijk verborgen hield. Niet eens omdat ik alles voor mezelf wil houden, maar eerder om jullie tegen jezelf in bescherming te nemen; deze snoepjeswinkel kan ik namelijk nooit verlaten zonder nieuwe aanwinst. Mijn verslaving is begonnen toen ik de visagist van ‘Bella Donna’s’ voorbij zag lopen met de mooiste oorbellen EVER seen. Na de opnames ben ik direct naar haar toegesneld, heb ik twee extra gaatjes laten prikken en direct de meest prachtige hangers aangeschaft. Die collectie breidt zich met de maand uit en inmiddels heb ik tien extra gaatjes nodig om alles te kunnen dragen… Daar komt ‘ie dan: Eenvoud. Ik heb je gewaarschuwd: na je eerste bezoek ben je hooked.
Otis is helemaal gewend aan zijn hapjes en vindt het een feest. Nu moet ik zeggen dat ik het best spannend vind om zo’n nieuw schema samen te stellen en vooral vanaf wanneer je wat mag geven: het ene boek zegt brood pas vanaf 9 maanden, het andere begint al meteen met kleine stukjes brood. Zuivel ‘mag’ pas vanaf één jaar, terwijl mijn vriendinnetje al een bakje yoghurt na zes maanden gaf. Gelukkig gaat meneer sinds deze week een dag per week naar de crèche, dus houd ik braaf dat schema aan. Ik houd wel een beetje mijn hart vast als hij straks aan de rijstwafels mag, want nu verslikt hij zich soms al in een stukje (extreem goed gestoomde) appel. Het schijnt er allemaal bij te horen en ze moeten juist wennen aan het leren kauwen en slikken. Als dat maar met zo min mogelijk complicaties mag verlopen a.u.b., want anders slaat dit moederhart iets te vaak op hol.
Er gaat geen week voorbij of ik zit stiekem op het internet te struinen naar de leukste nieuwe babymerken om Otis tiptop voor de dag te laten komen. Zijn lade gaat nu al niet meer dicht, dus in principe is dat een teken dat hij meer dan genoeg heeft. Totdat ik weer op een of ander te gek outfitje van een nieuw merk stuit waar Otis absoluut niet zonder kan, althans zijn moeder niet… Toen ik dit heerlijke pakje van het Nederlandse merk Phil & Phae zag, moest en zou ik dit hebben voor zijn eerste crèchedagje. Maar du moment dat ik klaarstond voor de foto, plaste meneer bij het verschonen zijn hele pakkie onder (gelukkig had mama een reserveoutfitje mee), dus zijn outfitfoto houden jullie nog tegoed.
