en ze loopt iets te hard van stapel

Hoewel de overgang van 31 naar 7 graden behoorlijk heftig is, vinden we het stiekem ook weer een feest om thuis te zijn. De lente hangt in de lucht en dat geeft de burger moed: nog even en we fietsen alweer met blote benen door het Vondelpark! Oké, misschien loop ik iets te hard van stapel en ik begrijp dat er nog een koufront deze kant op komt, maar bij de gedachte dat we met Otis onze eerste zomer in Amsterdam tegemoet gaan word ik dolgelukkig. En langzaamaan begin ik ook weer zin te krijgen in al die heerlijke lente- en zomerkleurtjes en liggen de eerste spring/summer outfitjes al in mijn kast te wachten. Dus kom maar met de lente!

Van sommige merken word je gewoon spontaan zielsgelukkig bij het zien van de verpakking. Zo droomde ik er als kind al van om ooit zelf een keer zo’n mooie oranje doos, mét inhoud, van Hermès te kunnen kopen. Nu moet ik nog tientallen jaren doorsparen voor die felbegeerde inhoud in de vorm van een tas, maar inmiddels prijken er wel een paar mooie oranje dozen in de badkamer gevuld met hun heerlijke parfums. En nu de nieuwe Hermessence-collectie is gelanceerd, is dat natuurlijk de perfecte gelegenheid om mijn collectie uit te breiden. De geuren verwijzen naar de lange geschiedenis van Hermès, en grondstoffen als muskus en ceder vormen de basis. Ik kon niet wachten om ze alle vijf te proberen en heb meteen mijn nieuwe favoriet gevonden: Cardamusc. Er is dus weer een nieuw oranje doosje te vinden in mijn badkamer…

Nog ietwat wiebelig van de jetlag stond ik meteen alweer in het repetitielokaal voor onze voorstelling Female Rappers. 25 Maart is de première en er moeten nog behoorlijk wat bergen verzet worden… Maar de nieuwe videoclip is echt te gek geworden! Die lancering op spotify wordt steeds meer werkelijkheid als je het mij vraagt. Deze week staan we in de Supperclub om alvast in de zaal te repeteren met beamers, licht en geluid. Nu het plaatje steeds completer wordt, durf ik stellig te beweren dat het echt heel erg vet gaat worden. Via deze link kun je nog kaartjes kopen voor 25 Maart en 1 April in Supperclub Amsterdam. See you there!

Elke keer weer probeer ik volop te lezen tijdens de vakantie, maar met die kleine man erbij ben ik al blij als ik het voorwoord uit krijg… Maar deze keer is het zowaar gelukt om tijdens zijn slaapjes één volledig boek uit te lezen. En wat voor een boek… Deze keer geen fictie, maar het ‘zelfhulpboek’ genaamd “The four hour workweek”. Waar komt het op neer? Wachten tot je met pensioen kan en hebt gespaard om al je dromen te verwezenlijken, is achterhaald. Het boek pleit ervoor om gedurende je leven ‘minipensioenen’ op te nemen en niet te wachten met je dromen na te jagen. En ze stellen voor om een begroting te maken voor je dromen, zodat je erachter komt dat je voor veel punten absoluut geen miljonair hoeft te zijn. En daarnaast is de key: outsourcen, zodat je meer quality time overhoudt met vrienden en familie. Echt een aanrader!