Carolien heeft een nieuwe verslaving
Du moment als ik iets van rozen ruik, waan ik mezelf meteen weer in Thailand 16 jaar geleden… Toen kwam ik voor het eerst in Bangkok samen met mijn peetmoeder en ik wist niet wat ik zag. We sliepen in het Mandarin Oriental Hotel, dat bekend staat om de luxe ambiance en uitstekende service, inclusief een van de beste spa’s ter wereld, waar ik als lucky 14-jarige een heerlijke massage kreeg mét rozenolie van Ren Skincare. Sindsdien lig ik in gedachten weer op die massagetafel zodra er een rozengeur voorbij waait. Dus toen ik afgelopen week de Away Spa van het W hotel in wandelde en opeens exáct dezelfde geur rook, wist ik niet hoe gauw ik naar de balie moest rennen om verhaal te halen. En ja hoor, sinds een week verkopen ze Ren Skincare! Dat wordt snel een nieuwe herinnering creëren op de massagetafel in de Away Spa.
Jons eerste Vaderdag kon natuurlijk niet onopgemerkt voorbijgaan. Otis en ik stonden ’s ochtends vroeg in de keuken voor een uitgebreid ontbijtje en papa kon rekenen op een hele dag non-stop knuffelen met het gezin. Maar toen Otis zijn middagslaapje deed, kon Jon het toch niet laten om zijn speelhoek even onder handen te nemen. Nu de kleine man zich aan alles optrekt, was het tijd om de box op te ruimen en een nieuwe hoek te creëren inclusief bureautje en stoeltje. Uiteindelijk zaten we zo lekker in die opruimvibe dat we het hele huis maar meteen onder handen hebben genomen. Tot zover de Vader-chilldag, maar ik kon Jon (met zijn lichte vorm van OCD) geen betere Vaderdag schenken.
Een maand geleden lag daar plots een handgeschreven brief op de deurmat. Door het kleine C-tje bovenaan de envelop begon mijn hart direct sneller te kloppen: het voelt alsof ik de loterij heb gewonnen. Chanel geeft een feest ter gelegenheid van de nieuwe store-opening en ondergetekende heeft een invite gescoord. Meteen zet ik een groot kruis in onze gezamenlijke agenda en met lichte zenuwen sta ik de avond van het event voor mijn kledingkast: wat trek ik in hemelsnaam aan? Helaas beschik ik nog niet over zo’n iconisch tweed jasje, maar er prijkt in ieder geval een prachtige tas van Chanel om mijn arm. Hoe het feestje was? Laat ik het zo zeggen: de champagne vloeide rijkelijk en de voetjes gingen tot in de vroege uurtjes van de vloer.
Eindelijk heb ik een nieuwe verslaving gevonden die niet catastrofaal is voor mijn portemonnee én ook nog eens rustgevend werkt: koken uit de boeken van Ottolenghi. Nu zijn niet alle gerechten even makkelijk en sta je wel tweeëneenhalf uur in de keuken, maar als je hoge ogen wilt gooien op een diner, dan zit je helemaal goed. Plus een groot voordeel: veel gerechten zijn vegetarisch en volledig babyproof. Afgelopen weekend stonden onder andere deze heerlijke zoete aardappelburgers op het menu en Otis was meteen fan. Een klein nadeel: de hoeveelheid knoflook in de gerechten zorgt voor extreem heftige luiers the day after…
