Laat ik beginnen met iedereen een heel gelukkig, liefdevol, gezond en inspiratievol 2018 te wensen. Dat ‘gezond’ kon ik de eerste nacht al achterwege laten: mama is van de borstvoeding af, dus de alcoholische kraan mocht tijdens oud en nieuw voor het eerst sinds vijftien maanden weer wagenwijd open. En dat ging er makkelijker in dan gedacht… Nu had ik gelukkig de volgende dag nergens last van, want ik heb goed gecompenseerd met dertig toastjes kaas, vier oliebollen, twee appelbeignets en een handvol chocolaatjes. En dan vlogen we gisteren naar een strandoord, lees: dat lijf in een veel te strakke bikini proppen en over het strand paraderen met Otis. Dat wordt de komende week op watermeloen en salades leven.

Maar voordat we de zon konden voelen moest er eerst nog een behoorlijk lange vlucht worden gemaakt van tien uur… Nu is Otis oprecht de allerliefste baby denkbaar, maar ik word al kriebelig van zo’n zitplek in een vrij kleine ruimte met heel veel mensen om me heen. Thuis begon de hectiek al met het inpakken van de koffers en waar ik altijd andere mensen om uitlachte, was opeens mijn realiteit geworden: zoete aardappel, pompoen en zelfs mijn stoomapparaat lagen inmiddels in de koffer alsof we naar een oord gingen dat nog nooit van beschaving had gehoord. Maar na een taxirit richting Schiphol (die we twee keer maakten, omdat ondergetekende de buggy was vergeten) en geïnstalleerd waren in het vliegtuig, begon meneer met glimlachen en is niet meer gestopt. Apetrots rolden we tien uur later het vliegtuig uit, zelf volledig in de kreukels, maar Otis had alleen maar een big smile op z’n gezicht. Doet u mij nog maar twee exact dezelfde kinderen a.u.b.!

En daar zitten we dan, op Curaçao! Jon heeft de laatste opnames van ‘Bon Bini Holland 2’ en wij gaan niks anders doen dan met onze luie billen op een bedje aan het strand liggen. Nu ben ik zelf altijd een held in het meenemen van te weinig kleding (yes, je leest het goed), maar voor Otis heb ik een volledige koffer ingepakt. En gezien het kleine formaat van zijn pakjes, moet je een hoop hebben om een koffer mee te vullen.

Werkelijk alles wat ik tegenkwam was té schattig om te laten liggen. Vanochtend heb ik langer voor de kast gestaan om zijn outfit uit te zoeken dan de mijne. En zie hier: Otis’ eerste beach look is een feit! Many more to follow…