Fan-tas-tisch

Niet te groot, maar ook weer niet te klein. Een kleur die naadloos bij alles past. Het design klassiek, maar toch cool. Zo moest mijn nieuwe tas zijn. Bij voorkeur van een merk waar je lichtjes van gaat watertanden. Missie volbracht.

De redactie is onderverdeeld in teams. Je hebt blok Gucci, de collega’s met Chanel-kinders, de Mulberry-mama’s en ineens was daar een merk dat mijn aandacht had: A.P.C. Met als aanvoerder Elke.

Ik dubde en surfte, keek nog eens van links en toen weer van rechts en ondertussen bereidde Elke me voor op de aankoop. “De kleur heet wijn, dat moet voorbestemd zijn” en “Hij is in de sale” liet ze terloops vallen. Tot ik beloofde dat ik ‘s avonds echt aan het shoppen zou slaan. Kreeg ik me een berg slecht nieuws… Uitverkocht, sodeknetters. Dan was het toch niet de mijne, ik nam afscheid van het exemplaar. Tot de aanvoerder me op een nógal dubieus tijdstip op een vrije ochtend appte met groots en goed nieuws. Hij was er weer, hij was er weer, hij was er weer. Ik klikte, ik bestelde, ik tekende voor ontvangst en we leefden nog lang en gelukkig.