De meest wacko dingen die je denkt als je zwanger bent
Ik voel me vandaag dus beslist niet zwanger en dat is an sich best lekker. Ik ben dun, fit, fris, ambitieus en nou ja, gewoon, mezelf. Maar dan slaat gelijk de paniek toe.
Gaat alles wel goed? Groeien ze wel goed, die twee in m’n buik? Hoezo voel ik me zo… normaal? Waar zijn die hormonen? Waar zijn die baby’s? Paniek. Zodra er weer een golf misselijkheid door je lijf giert, baal je weer en weet je het weer: je bent echt zwanger en die kids gaan er binnenkort zijn. En die heerlijke strakke Levi’s pas je niet meer en ja, dat is ook een duidelijk teken dat er toch het een en ander groeit. Maar toch blijft het een dingetje. Voel je je eigenlijk goed, maak je je weer zorgen om het feit dat je je goed voelt. Voel je je niet goed, wil je alleen maar slapen en huilen.
Er gaat van alles door je hoofd als je preggie bent. Je stuitert van de ene emotie in de andere en je weet soms gewoon niet meer wat je met jezelf aan moet. Waarom heb je zin in cornflakes met melk om tien uur ’s avonds? Waarom lust je geen avondeten meer? Goed, gewoon aan toegeven, cornflakes zijn prima, er zijn ergere dingen. Maar er is meer.
- De eerste weken kijk je letterlijk na elke plas op je toiletpapiertje: zit er bloed op? Nee. Gelukkig. Niks aan de hand.
- Bij buikkramp veroorzaakt door eten denk je ook gelijk dat het mis is, terwijl het echt je overgevoelige darmen zijn die plaats moeten maken voor die baarmoeder die uitrekt. Niet heel charming, maar zo is het.
- Je durft niet meer rechtop in bed te gaan zitten want je mag je buikspieren niet meer gebruiken. Dus je kruipt als een soort oma van tachtig linksom op je zij langzaam uit bed.
- Je denkt bij elke naam die je ergens hoort: is die wat voor ons?
- Dan vind je die vijf maanden die je nog te gaan hebt als een eeuwigheid klinken, dan voelt het weer alsof je moet opschieten met die kinderkamer. Emoties all over.
- Je staat net wat onzekerder voor de spiegel als je je buik ziet, terwijl je echt weet dat daar kinderen in groeien en je niet gewoon te veel pasta hebt gegeten. Overigens eet je ook niet te veel pasta, want je lust alleen maar cornflakes.
- Je kunt janken in je bed van geluk en daarna janken van ellende. Binnen vier tellen.
- Je droomt over de bevalling. Terwijl je er toch niet zoveel aan kunt veranderen of aan kunt doen.
- Je bent na twee meter fietsen al buiten adem en je denkt dat je meer moet sporten om fit te blijven. Maar dat mag dus niet, want buikspieren.
- Je hebt een hoog libido terwijl je nou ja, tegelijkertijd ook heel moe bent. Hoe dan.
Nou ja. Maak je geen zorgen als je hier allemaal mee te maken hebt. Het overkomt de gemiddelde zwangere vrouw nu eenmaal. En die ene zonnige dag dat je je dun voelt: geniet ervan. Er komen ongetwijfeld nog een boel dagen aan waarop je je heel, heel, heel… Zwanger voelt.
