De stoel van Ikea die ik moest hebben

Mijn voormalige studentencasa aan de Dappermarkt werd gesponsord door Ikea, op een krijgertje van een bank na dan. Maar mijn bed droeg de naam Hemnes (je weet wel, de uitschuifvariant), mijn kasten waren de Besta en het glaswerk tot de wasmand kwam van de Zweedse gigant. Daarom zwoor ik plechtig na mijn afstuderen dat Ikea moest verdwijnen. Tot ik de stoel zag, dé fauteuil.

Ik zocht me suf naar iets moois van strakke Scandinavische makelij. Pootje iets schuin, armleuning een tikkie breder, platter en ranker ten opzichte van de poot en bekleed met stof (zodat ‘ie bij de toekomstige leren bank van mijn leven past). Ik ging van monsterlijk duur naar onbetaalbaar, wat ik risicovol vond, omdat die nieuwe bank er nog niet is, en toen stond ik ineens in Ikea en hij stond er ook gewoon. Ekenäset heet hij. Het is een koopje, hij zit als een zonnetje, is knap als je van een Scandinavische touch houdt en hij is het bewijs dat ik vaker naar onze Zweedse vrienden moet.